![Spreken van een vernieuwde interesse in wat de Zuiderburen voortbrengen in Nederland zal ik het niet noemen, maar dit is de tweede tentoonstelling van Belgische kunstenaars (vooral schilders) in Nederland. […]](https://i0.wp.com/www.lost-painters.nl/wp-content/uploads/WTC-Gallery.jpg?resize=640%2C250 "WTC Art Gallery; Belgium, the class of 2013")
Spreken van een vernieuwde interesse in wat de Zuiderburen voortbrengen in Nederland zal ik het niet noemen, maar dit is de tweede tentoonstelling van Belgische kunstenaars (vooral schilders) in Nederland. Al eerder besprak ik de tentoonstelling bij Pictura. Bij WTC Art Gallery in Den Haag trof ik een Best of Graduates van de Belgische Academies. Daar waar bij Pictura de vraag zich opdringt wat dat Vlaamse discours dan is, is dat hier niet aan de orde. Dit is vooral een selectie recent afgestudeerde kunstenaars die alle vijf prima werk maken.
Grote versies van de afbeeldingen door erop te klikken.
Overzicht
Sara van Woerden – Op Tafel – 90x70cm Olieverf op canvas
Leah Blits – The Fall – 120x120cm Olieverf en spuitbus op canvas
Leah Blits – Snorkelaar – 80x100cm Olieverf, acrylverf en spuitbus op canvas
Leah Blits – Mind, Matter – 30x40cm Olieverf op canvas & Big Brother – 60x50cm Olieverf en spuitbus op canvas
Leah Blits – Mind, Matter – 30x40cm Olieverf op canvas (detail)
Leah Blits – 30x40cm Olieverf op canvas
Evelynn van Damme – Boog – 110x100cm Olieverf en aerosol op canvas
Evelynn van Damme – 30x40cm Olieverf en aerosol op canvas
Charlotte van Renterghem – The Presuure of Other Stuff Was – 160x200cm Acrylverf, spuitbus en enamel op canvas
Charlotte van Renterghem – Geen Titel – 31x23cm Spuitbus, acrylverf en enamel op canvas
Charlotte van Renterghem – Geen titel – 30x40cm Acrylverf, olieverf en spuitbus op canvas
Charlotte van Renterghem – Geen Titel – 28x35cm Acrylverf en spuitbus op canvas
Ann de Saedeleer – Kader – 80x65cm Foto op diasec
Ann de Saedeleer – Bloempot – 80x65cm Foto op diasec
Ann de Saedeleer – Bank – 80x65cm Foto op diasec
De werken zijn nog tot en met 4 april te zien bij WTC Art Gallery bij WTC te Den Haag.
Goed om te zien!
Het roept natuurlijk wel de vraag op wanneer je een (kunst) Vlaming bent: door er te wonen, te werken of te studeren? Leah Blits en Sara van Woerden zijn Nederlands, en Thé van Bergen natuurlijk ook (maar dat weet je wel 😉 ) Het geeft maar aan dat kunst niet aan grenzen gebonden is, en dat de afkomst van secundair belang is. Eigenlijk zou een dergelijke expositie ook niet als Vlaams of Belgisch betiteld moeten worden.
@Casper, Goede en terechte opmerking. De kunst is als geheel niet aan grenzen verbonden toch denk ik dat er wel degelijk sprake is van een ‘regionaal’ (taal- en cultuurgebonden) discours is. Dat is het ene moment natuurlijk opvallender dan het andere. Juist tussen het Nederlandse en het Vlaamse is het mij opvallend dat er zeer zeker nuance verschillen te vinden zijn ondanks dezelfde ’taal’. Het verschil zit hem tussen het Nederlandse en het Vlaamse toch in de poetische gevoeligheid van de taal. Ik zou een tentoonstelling als geheel inderdaad niet afsluiten als Vlaams, even zo goed niet als Nederlands, recht of krom. Daarmee zou ik het werk te kort doen.
Afijn, het is een interessant vraagstuk hoe ‘Vlaams’ het discours is waar je als kunstenaar gebruik van maakt als je enkel je Master in bijvoorbeeld Gent hebt gevolgd. Daar heb ik op dit moment zelf nog te weinig kijk op.
Je hebt gelijk dat invloeden uit de omgeving ergens zichtbaar zijn; ik denk dat het vooral met de mentaliteit van de cultuur te maken heeft die je beïnvloedt; cultuur is daarbij denk ik algemeen en specifiek tegelijk, het gaat over grote (globale) thema’s, maar ook over kleine plaatselijke gewoontes en gebruiken. Beïnvloeding zal altijd en overal plaatsvinden, maar het is raar om daar een nationaliteit aan te koppelen, de meeste landen van tegenwoordig zijn immers ook gecreëerde entiteiten, wat natuurlijk zeker opgaat voor België, maar ook voor Nederland. Overigens is de achtergrond in de zin van nationaliteit toch vooral van belang voor de pr, en niet voor de kunstenaars zelf, tijdens het gesprek in pictura werd door de kunstenaars aangegeven dat ze helemaal niet bezig zijn met zoiets als de Vlaamse identiteit van hun werk, ook al stond dat wel in een begeleidende tekst.
Dat het een raar fenomeen is om identiteit te koppelen aan een land vond ik duidelijk naar voren komen tijdens de biënnale van Venetië. Mark Manders woont en werkt al jaren in België, maar wordt dan toch als de vertegenwoordiger van Nederland neergezet. Wat uiteraard los staat van de kwaliteit van zijn werk.
@Casper, Het concept land is inderdaad een creeerde entiteit, maar wel 1 met impact op veel institutionele lagen. Een voorbeeld is simpelweg het cultuur- en onderwijsbeleid wat nu geld in Nederland. Dat wordt vanuit Den Haag bepaald maar bepaald voor een groot gedeelde het discours en de doelstellingen van veel instituten (presentatieruimtes, musea, initiatieven en tot kort zelfs magazines) en academies. Dat zal zeer zeker dus ook zo zijn gevolgen hebben voor het discours van de kunstenaars. Ik heb het dan ook niet over de identiteit want ik denk inderdaad dat dat een heel ander verhaal is. Zo heeft Manders ondanks het feit dat hij al jaren in Antwerpen zit vermoedt ik wel zeker een hoofdzakelijk Nederlands en geen Vlaams discours in zijn werk (vanwege zijn opleiding en volgens mij zit Roma ook nog altijd in Nederland).
Het klopt dat door het (wan)beleid van de overheid richting gegeven wordt aan het debat, maar ik denk dat dit slechts een van de factoren is die het discours mede bepalen, en zeker niet het meest prominente. Tenminste, in het geval van kunstenaars; van musea ed. weet ik te weinig van de beleidsbepalende zaken en het bestuur af om daar iets over te kunnen zeggen. (afgezien van de info die je op de sites en brochures van de instellingen kunt vinden, dat vind ik over het algemeen redelijk wollig en dus vaag geformuleerd).
Maar los daarvan blijft identiteit een moeilijk begrip voor een individuele of een groep kunstenaars, helemaal als daar een land aan gekoppeld wordt. Maar daar zijn we het wel over eens. Het zou interessant zijn om van Mark Manders te horen hoe hij er in staat, en hoe hij de verschillen tussen Nederland en België ervaart.
@Casper, Het beleid vloeit op heel veel vlakken door naar de kunstenaars, te beginnen met het curriculum op de academies. Zeker als we het hebben over academies als bijvoorbeeld Breda versus Gent of Antwerpen (waar zelfs gemeenschappelijke docenten (geweest) zijn, is opvallend hoe groot het discourverschil is wat op zo’n kleine afstand plaatsvind. Al helemaal als je dat afspiegelt tussen Groningen en Maastricht waarbij er opvallend genoeg minder verschil zit in het discours. Dat het niet evident duidelijk benoemd wordt wil niet zeggen dat het er niet is ;).
Ik weet daarbij niet of Mark Manders de juiste man is dat te vragen, ik ken wel andere kunstenaars die in beide landen actief zijn of in de ene wonen en in de andere hun brood verdienen. Daarvan heb ik in het verleden al meermalen bevestigingen gehoord van hetgeen ik hier ook reeds benoemd heb.