Twee jaar geleden studeerde ze af in Den Haag aan KABK en viel toen bij de fotografie afdeling op. Iets later zag ik haar werk bij Best of Graduates bij Ron Mandos. Daarna bijna twee jaar niets gezien, heel even bij Wim van Krimpen een ouder werk maar geen nieuwe. Nu krijgt ze bij Wim van Krimpen een solo. Ze doet dat op gepaste wijze, geen werk te veel.
Mirjana Vrbaski (1978) maakt portretten. Maar wel godsgruwelijk goede portretten. Niet zozeer omdat ze zo psychologisch diep gaan (wat ze wel doen), maar vooral omdat ze technisch perfect zijn. Met name de uitlichting is erg goed gedaan. Daardoor herken je haar werk tussen duizenden andere portretten, terwijl het toch portretten blijven.
Dan is er nog een detail wat me pas opviel toen ik thuis was gekomen, alle namen hebben een a in de naam en de meeste eindigen op een a. Kan geen toeval zijn maar waarom? En waarom een vrouw met een snor?
Daar valt verder bar weinig over te vertellen, dit werk moet je gewoon zien.
Nog te zien tot en met aanstaande zaterdag de 14.
Laat een reactie achter;