Bij schilderijen valt het vaak niet meer op, maar ooit eens was er een tijd dat het schilderij bedoelt was als een venster op de realiteit. Daarom ook dat realisme lange tijd een belangrijk criterium was voor schilderkunst, lijkt het alsof het echt zo is, dan is het een goed schilderij. Nu zijn we daar inmiddels gelukkig vanaf, sinds de uitvinding van fotografie was realisme sowieso al niet zo interessant meer om als schilder te halen.
Maar als een venster de standaard is voor een schilderij. Hoe werkt het dan als het schilderij als uitgangspunt een lade zou zijn? Of de achterkant van een dienblad? Een onderzetter? Het werk van Lennard Schuurmans (1979) maakt dat soort vragen zichtbaar. En ondanks de ruimtelijkheid van de objecten, worden het geen sculpturen. De lades en letterbakken doen eerder denken aan hoe men ooit ook eens dacht dat een geheugen in elkaar zat, als een enorme kast met veel losse laden waar dan informatie zat opgeborgen. Nu zitten er alleen kleine beelden in, als een herinnering naar iets anders…
Voor grotere afbeelding klik je op de foto’s.
Het werk van Lennard Schuurmans is nog tot en met 25 mei te zien bij Walls Gallery te Amsterdam. Overigens, Walls heeft een heel leuk systeem dat ze steeds nieuwe teksten in relatie met kunst op de gevel hebben.
Bedankt Niek, heel erg blij mee!
@Lennard, You’re welcome :).