Sinds anderhalve week is er in het Abbehuis een nieuwe galerie gevestigd. Dat huis is van de oude oprichters van het museum met vooral moderne kunst; het Abbemuseum. Ironisch genoeg zit nu in dat oude huis een van de bekendste schilders van Nederland die zich juist afzet tegen datzelfde modernisme, of de “vrije expressie”, namelijk Cornelis of Cees Le Mair(1944).
Het is heel makkelijk om op voorhand zijn werk af te doen als reactionair en naïef. Daar kan namelijk al snel tegenover gezegd worden dat hij drie academies heeft bezocht en dus goed op de hoogte was van wat er speelde in de kunst (zie hier). Dat hij toch tegen de stroming in is gegaan is dan koppig, dwaas of moedig te noemen, het is in elk geval niet naïef!
Een korte beschouwing van het soort publiek dat bij de opening aantrad; een gemiddelde 40-jarige vrouw werd zo enthousiast dat ze de burgemeester de hand had geschud en dat haar vriendinnen moest mede delen, dat ze niet in de gaten had dat ze met haar ellebogen in een doek zat. Daardoor hingen er dan uiteindelijk ook enkele doeken scheef. Meer bla bla en minder kunst dus. Dat is altijd jammer.
Dus, even los van alle vooraannames, wat levert dergelijk werk nu echt op?
Sommige werken in serie, zo hier twee wel erg opvallend gelijke landschappen.
Portret van een bekende Nederlandse violiste. Let overigens vooral even op de details.
Want le Mair blijkt toch wel een erg lekkere schilder te zijn.
Al zijn sommige voorstellingen toch wel erg op het randje.
Maar hij kan het wel potverdorie.
Dit werk is dan weer opvallend minder overtuigend.
Dit is dan weer juist heel overtuigend.
Let op hoe het Berlijns en ceruleum blauwe randje van het glas geschilderd is en hoe het afsteekt tegenover het warme geel van de schedel met daaronder groene aarde.
Nergens is een doek van hem saai, zelfs de achtergronden die van een afstandje egaal lijken, blijken van dichtbij een enorme rijkdom aan kleuren en penseelstreken te hebben
Erg eenvoudig maar erg overtuigend geschilderde druiven.
En ook zijn luchten zijn van erg praktische aard.
Zijn voorstellingen worden begrijpelijk gezien als reactionair, het zijn vooral de oude klassieke voorstellingen. Maar die zijn van alle tijden, ik hoor niemand klagen over Philip Akkerman met zijn duizenden zelfportretten.
Wat Cornelis le Mair wel boeiend maakt, is zijn vermogen tot schilderen. Zijn voorstellingen lijken meer een aanleiding om schilderkunstige problemen op te lossen dan dat ze erg echt toe doen. Ik krijg het idee dat hij vooral wil schilderen en dat zo goed en overtuigend mogelijk. Geen zoektochten over de betekenis van de verf zelf, maar het schilderen zelf. Dat hij daarbij goed gekeken heeft naar de oude meesters is evident.
Wat heeft hij dan toevoegt aan de hedendaagse kunst is erg makkelijk te antwoorden, hij laat zien dat het ook nog zo kan. Geen conceptueel geneuzel, geen ontoegankelijk werk. Zelfs mijn ouders zouden dit zonder problemen aan hun muur durven te hangen. Natuurlijk wil dat nog niet zeggen dat hij een essentieel figuur is. In een museum als het Abbemuseum zou zijn werk niet komen, dat hoeft ook niet. Ik denk zelf dat die positie die hij inneemt op lange termijn belangrijker is dan we nu vermoeden. Daar waar de hele kunst op hypes lijkt te berusten laat le Mair zien dat goed schilderwerk niet per se modern moet zijn. Ik maak hier overigens wel verschil in goed schilderwerk en realistisch werk. Ik krijg nergens de indruk dat le Mair het strikt te doen is om realistische gelijkenissen an sich, maar nogmaals vanuit een realistische voorstelling tot schilderkunstige probleemstellingen te komen. Het is voor andere schilders dan ook een goed idee om zijn werk een kritisch te bestuderen. Een hoop praktische oplossingen lost le Mair ogenschijnlijk eenvoudig op. Dan hoef je dat zelf niet meer uit te zoeken.
Het schijnt dat hij binnenkort schilderslessen gaat geven, als ik dit zo zie zit ik er serieus over na te denken om mij aan te melden. Niet omdat ik zijn werk zo goed vind, maar hij kan wel erg goed schilderen. En daar mag onderhand ook wel eens iets meer waardering voor komen.
Als men dan toch het Abbemuseum bezoekt, is dit werk direct daartegenover te bezichtigen en waarom niet?
Hoi Niek, waar is dat Van Abbehuis? Tilburg? Eindhoven? Bedenk dat dit blog ook onwetenden in de Randstad bereikt! Een vriend van mij komt alleen nog maar naar gebeurtenissen als hij de postcode of – bij voorkeur – de coördinaten kent, voor z’n TomTom. 54 graden, 27 minuten, 31 seconden NB, dat soort dingen:-)
Mooie schilderijen, overigens!
Jij kijkt trouwens wel erg scherp! Chapeau!
@Henkjan, Dat het Abbemuseum in Eindhoven ligt is toch wel redelijk algemeen bekend? Maar is wel een goede daar in de toekomst op te gaan letten. Dus dank voor de tip, en de complimenten natuurlijk ;).
Dat neo-classicisme, ik word er een beetje misselijk van. Kan dat terwijl je ook nog politiek correct wil zijn ? Het riekt naar sentiment naar beter tijden.
@Giel, maar dan zoek je in de afbeelding en niet in hoe er geschilderd is. Met neo-classicisme heeft het verder weinig van doen naar mijn idee. Ja, de voorstellingen zijn reactionair maar het is veel te weelderig om door te kunnen voor echt neo-classicisme.
En ik begrijp niet helemaal wat er mis is met wat sentiment? Dat deden ze bij de Romantiek weinig anders ;).
Ik geloof niet zo in sentiment als het over kunst gaat, wel emotie natuurlijk. En over het algemeen heeft de romantiek ook niet al te veel grote (schilder)kunst opgeleverd. De muziek wel overigens.
@Giel, Over het algemeen misschien niet, maar dat geld voor nagenoeg alle stromingen.
Maar wat is voor jou de betekenis van sentiment?
Niek, goed commentaar. Ik ben het helemaal eens met je. Le Mair is een geweldige schilder!! Het enige wat ik wel niet goed vind is dat de cursussen in het Van Abbe huis georganiseerd worden door Erna Saris, terwijl dat voorheen door een andere organisatie werd gedaan. Dat hebben zij op een oneigenlijke manier ingepikt van die organisatie. Dus erg integer gaat het er niet toe. Ik heb ook gehoord dat die andere organisatie daar nog werk van gaat maken. Dat lijkt mij terecht. Dus Hoera dat Le Mair een galerie heeft, maar minpunt hoe zij het daar organiseren.
Contractjes inpikken etc. is commercieel gezien redelijk normaal / welcom to the real world !! Met lief kijken en goed gedrag is nog nooit iemand verder gekomen, maar dit ter zijde.
Iedereen die wel eens geschilderd heeft (en dan bedoel ik niet het raamkozijn) weet dat Cornelis meer dan kunstig bezig is, dat je zijn werk niet in een specifiek hoofdstuk kunt onderbrengen vind ik goed en siert de veelzijdigheid van de man.
Mensen die alleen maar denken “goh wat een prijs voor zo’n doekje” bekijken kunst met een verkeerde blik..zij zien niet de kunde van de artiest..ik wel, en geniet elke keer.
@Linda & @Dag van Gennip,
Ik wil me hier verder niet in een debat storten over contracten. Integriteit van de kunst staat voorop en dat lijkt me wel in orde. Hoe dat commercieel wordt uitgebuit is in deze tijden niet geheel onverstandig, en ik vertrouw er op dat iedereen dat naar zijn beste eer en geweten doet.
hallo jongens waar maken jullie je toch druk om laat ieder voorzich uitmaken hoe en wat hij doet dat is toch jullie zorg niet,het gaat hier over ,n geweldig kunstenaar die hele mooie/goede schilderijen maakt, de rest is bijzaak . cees ga zo door en laat je niet beinvloeden door sceptecie, gr hans
Hallo allemaal;
Ik bezit sinds 1990 een stilleven van Cornelis le Maire. Ik wil dit nu gaan verkopen, misschien heeft iemand interesse.
Cornelis Le Mair kan niet alleen al goed en boeiend schilderen, maar ook schitterend schrijven. Bloemig en beeldende taal. Lees maar zijn boek “Vanitas”, roman, In De Knipscheer, ISBN 90-6265-526-2
Je leest het in een keer uit.
veel succes verder, Cornelis. Ik zal ook een keer je galerie bezoeken.
Leo van Vlodorp, geb. Eindhoven. (oktober 2013)
de meeste schilderijen zijn gewoon kopies van koekkoek etc.
Ja dat klopt bijna alles is kopie.
Terwijl hij op zijn site schrijft dat hij al vanaf zijn prille jeugd niet meer kopieert,schande zeker voor de mensen die werken gekocht hebben.
Kletskoekoek van kopieen van Koekoek en anderen. Cees le Mair maakt authentiek werk, uitspraak is gewoon uit de lucht gegrepen, zonder enig aantoonbaar bewijs. Jammer , deze mensen..
zonde dat je geen kijk erop hebt,echt jammer.
kijk anders eens naar het eikenbos van b.c koekkoek in het museum boymans.
anders geef je mailadres even zal ik de kopieeen en de echte mailen.
verder is met de beste man niets mis.
@Geen Bewonderaar, Het werk van Le Mair werk is veel losser als dat van BC Koekoek. Er zijn wel degelijk schilders waarmee het werk van Le Mair zich laat vergelijken, maar BC Koekoek is er zeker niet een van.
geen bewonderaar
zeker is het geen b.c koekkoek en kan hij dat nooit bereiken,je kunt het losser noemen of hoe dan ook,maar het blijft een kopieist zeker van koekkoek schelfhout etc.
ik heb daar geen probleem tegen,maar zeg het dan ook zeker aan de klanten die je verkoopt.
Een kopiist kopieert letterlijk schilderijen. Als je zoals Cees in een bepaalde (of gemengde) klassieke stijl schildert, ben je dus geen kopiist. En wat is er mis met een klassieke stijl? Denk je nou echt dat degenen die zijn werken kopen niet doorhebben dat ze een traditioneel werk kopen?
Bovendien is hij vandaag de dag één van de zeer weinigen die zo schildert. Noem dat maar niet origineel.
Ik mag Cees al bijna 25 jaar kennen, en ik kan je zeggen dat hij een groot (levens) kunstenaar is. Natuurlijk roept iemand met zijn passie, inzet en kunde dit soort reacties op. Als jij vindt dat zijn werk grote gelijkenis vertoond met andere grote meesters, beschouw ik dat alleen maar als een compliment aan Cees.Verder ga ik geen persoonlijke discussie met je aan, je hebt recht op je eigen mening/voorkeur/inzicht. Ik schilder zelf ook, en ik kan je zeggen , probeer het zelf maar eens :). Maar je laat bij voorbaat al merken dat je er niet van houdt, en dan moet jij dat zelf weten en ben ik met jou uitgepraat. Ik hou nml. wel van zijn werk.
Ik heb Le Mair’s werk al eens in de zeventiger jaren gezien tijdens een tentoonstelling in Geldrop. Ik moet je zeggen, ik was er helemaal weg van. Het is schitterend en uiterst vakbekwaam. Dit werk voldoet aan alle denkbare eisen die je aan kunst zou kunnen stellen. Beter is het om het gewoon maar in je op te nemen.
Als je wilt weten wie ik ben, zingt Vader Abraham. Wil je weten wie Cornelis Le Mair is lees dan zijn boek voordat je commentaar levert. Ook een wijze les voor de “moderne (kunst ) schilder “.