Bij Upstream Gallery is op dit moment een solo te zien met het werk van Marinus Boezem (1934) een kunstenaar die door de jaren heen zijn strepen verdient heeft. Bij Upsteam toont hij oud en recent werk.
In de galerie zijn veel verschillende soorten werk te zien, het had zomaar van verschillende kunstenaars kunnen zijn. Zo liggen er bijvoorbeeld boomstammen, hangt er een gouache, is er geluidskunst (om de zoveel tijd is er een ronkende motorzaag te horen) en is er een film te zien van een riool. Het geheel zou dan een mooie groepstentoonstelling zijn waarin natuur en de mens zich tot elkaar verhouden.
Toch zijn het de werken van een kunstenaar en dan wordt al snel duidelijk dat het hier een kunstenaar betreft waarbij het concept belangrijker is als een ‘herkenbaar handschrift’. Dat spreekt voor hem, duidelijk blijft hij zichzelf en zijn werk steeds opnieuw kritisch benaderen en werkt hij vanuit een groter idee. Dat wil niet zeggen dat de werken op zichzelf niet boeiend zijn. Ook daarin is de relatie van de mens ten opzichte van bijvoorbeeld die boomstam heel duidelijk. Het is op zijn minst een krachtig sculptuur. De weerkaarten zijn misschien als werk het meest heldere over de betekenis. Niet alleen probeert daar de mens het weer vast te leggen in beeld, ook proberen weermannen zoals Erwin Krol iedere dag het weer te voorspellen zodat we in het land er een beetje grip op kunnen krijgen. Natuurlijk is het weer zo grillig dat daar weinig over te voorspellen valt. Het is tekenend voor hoe de mens om gaat met zijn instrumentalisering van de omgeving. Dat dat zowel in de hoogte als in de diepte is, toont boezem met zijn rioolfilm. Juist hier krijgt de mens wel vat op die omgeving.
Het totaal is een opmerkelijk veelzijdige tentoonstelling van een opmerkelijk kunstenaar. Het is een opluchting te zien dat veelzijdigheid niet hoeft te betekenen dat het werk geen relevantie zou kunnen hebben zoals doorgaans vaak te zien is.
Is nog te zien bij Upstream Gallery te Amsterdam tot 13 oktober.
Laat een reactie achter;