![Na het succes van Unfair Amsterdam, anderhalf jaar geleden, kon een vervolg niet uitblijven. Een kunstbeurs georganiseerd door en voor kunstenaars. Naast de locatie en het moment (tezamen met Unseen […]](https://i0.wp.com/www.lost-painters.nl/wp-content/uploads/Unfair.jpg?resize=640%2C250 "Unfair Amsterdam 2014")
Na het succes van Unfair Amsterdam, anderhalf jaar geleden, kon een vervolg niet uitblijven. Een kunstbeurs georganiseerd door en voor kunstenaars. Naast de locatie en het moment (tezamen met Unseen en Amsterdam Drawing wat als voordeel heeft dat er veel kopers zijn, maar als nadeel dat alle galeriehouders dus al verplichtingen hebben elders), is het grootste verschil toch wel de selectiecriteria.
Unfair locatie
De vorige editie betrof kunstenaars die niet langer dan 5 jaar geleden zijn afgestudeerd. Dit keer is dat opgerekt naar 10 jaar. Dat heeft zo zijn voordelen. Niet alleen heb je een grotere poel kunstenaars om uit te vissen, ook kun je als organisatie dan kunstenaars die dreigen net niet meer opgepikt te worden, net dat ene zetje in de rug geven en een verschil maken.
De selectie kunstenaars zit kwalitatief wel snor. Wel valt op te merken dat de zeitgeist overduidelijk zijn stempel drukt op deze groep kunstenaars. Dit is wat er nu speelt in de kunst. Kanttekening daarop is natuurlijk hoe dat gaat beklijven, want net als mode is dat vaak na enige tijd weer voorbij. (Maar, is dat eigenlijk nu wel van belang op dit moment?)
Hier een selectie van wat er zoal opviel.
Aldwin van de Ven
Anika Schwarzlose
Arnar Asgeirsson
Astrid Mingels
Boris de Beijer
Clara Palli Monguilod
Daan Gielis
Erik de Bree
Ingmar Konig
Isabelle Andriessen
Josje Hattink
Josje Hattink (detail)
Matea Bakula
May Heek
Muge Yilmaz
Noel Loozen
Puck Verkade
Rens Krikhaar
Thijs Linssen
Thijs Zweers
Thomas van Linge
Willem Besselink
Wouter Venema
Yair Callender
Unfair Amsterdam 2014 is nog tot en met komende zondag te bezoeken. Meer informatie vind je hier.
Ha Niek, nu ik het bij jou terug zie schiet me nog een indruk binnen die ik had van het geheel: ik vond het allemaal nogal antiseptisch ogen. Waarschijnlijk ook door de wanden en de manier waarop die waren gestructureerd. Er waren weinig mensen die dat nogal dwingende geheel wisten te doorbreken. Hoe goed ik een aantal kunstenaars ook vond viel me dat een beetje tegen: misschien de 21e eeuw?
Kees, een rake constatering. Veel kunst van nu is zo toegespitst op de white cube, dat iedere aantasting van de context al een probleem lijkt op te leveren. Oftewel, het werk is zo autonoom, dat het geen draagkracht meer heeft op zichzelf buiten zijn context waarin wij die werken normaliter als autonoom beschouwen.
En laat dat nu net het soort kunst zijn die bij Unfair veelvuldig te zien was. Willem Besselink was de enige die de context echt naar zijn hand wist te zetten. Anderen kwamen er mee weg maar er waren er ook genoeg die er echt slachtoffer van werden.