Trampoline; Dodi Espinosa

Omdat ik de afgelopen weken weer met van alles in de weer ben in het atelier lig ik ver achter op wat ik wilde publiceren. Sommige tentoonstellingen zijn dus helaas al voorbij waaronder ook deze bizarre tentoonstelling bij Trampoline.

Ik kan hier nu uitwijden over de beweegredenen van Dodi Espinosa (1985) die in de begeleidende teksten over de werken staan, maar daar werd ik zelf ook weinig wijzer van. Kort samengevat is dit duidelijk het werk van iemand die zelf geen reguliere kunst-opleiding genoten heeft en vanuit een andere culturele achtergrond tot sculpturen is gekomen. In zekere zin zijn de sculpturen opeenstapelingen van clichés met een nietszeggende formele perfectie. Maar omdat ze zo ver uiteen lopen qua beeldtaal, enorm eclectisch en vervolgens technisch perfect uitgewerkt zijn overstijgen ze de werken van de gemiddelde welwillende buitenstaander. Of het goede kunst, slechte kunst of uberhaupt wel kunst doet er niet zo toe. Dit is duidelijk het werk van iemand waarvan je niet snel een tweede van zult vinden.