Tick Tack; Joep van Liefland

Het beeldscherm waar je dit op leest bouwt het beeld op met piepkleine RGB-ledlampjes. Door ze op de juiste manier aan of uit te zetten geven ze alle kleuren die je je in kunt denken. Rood en Groen geven samen geel, Groen en Blauw worden samen een licht blauw, alle lampjes uit is natuurlijk zwart, en alle lichten aan maakt wit licht. Al deze lampjes geven je toegang tot hoe de wereld er uit ziet.

Daar waar Gutenberg er voor zorgde dat tekst zich kon verspreidden zorgde de uitvinding van de televisie ervoor dat nu ook het bewegende beeld verspreid worden. En zelfs herhaalt konden worden. Dat laatste gebeurde door een televisiescherm te filmen met een filmcamera. Hiervoor werden kilometers uiterst brandbare film gebruikt. Later werden deze vervangen voor VHS, DVD’s en nu wordt het gewoon allemaal in de Cloud gestort. Op Youtube wordt iedere minuut voor 500 uur aan data geupload.

Van zwarte letters op wit papier naar gedrukte media in full color, van een kleine gruizige zwart-wit televisie met slechts 1 zender naar 4K led-schermen met jouw hoogst persoonlijke youtube bubble. De technische innovatie bepaald voor een groot deel hoe we naar de wereld kijken. Niet enkel de techniek veranderd, maar ook hoe onze blik door die media gemanipuleerd wordt. Complottheorien waarin 5G masten verantwoordelijk zouden zijn voor Corona en dus maar moeten worden afgebrand zouden zonder die media behoren tot de daden van de dorpsgek. Dankzij social media worden deze mensen langzaam meer en meer in hun eigen bubbel gezogen, met alle gevolgen van dien. Al deze technologische innovatie kent naast een enorme vuilnisbeld met oude filmrollen, VHS’s cassetes en DVD’s dus ook enorme maatschappelijke schaduwzijde. Techniek is nooit zo onschuldig als het misschien lijkt.

De tentoonstelling van Joep van Liefland (1966) lijken deze aspecten van obsolete technologie en de maatschappelijke gevolgen in elkaar over te laten lopen. Een stapel VHS cassetes in brons wordt een monumentaal sculptuur, een oude advertenties voor een verloopkabel wordt een fotografisch werk. De kleuren RGB worden een muurschildering in Rood Groen Blauw. In de kelder van een eenzame redbull drinkende en hondevoer etende complottheorie-aanhanger wordt een multi-media-installatie. Hoewel het merendeel van het getoonde werk afgedaan kan worden als een vorm van retro-nostalgie maakt die kelder in één oogopslag duidelijk dat dat een misvatting moet zijn. Het is geen viering van oude technologie, het toont de schaduwzijdes van een wereld die alsmaar sneller lijkt te gaan zonder rekening te houden met de mensen die het niet bij kunnen houden.