The Performance Show

Wie mijn schrijfsels al enige tijd volgt zal zeker en vast gemerkt hebben dat ik weinig aandacht spendeer aan performances. Dat is deels vanwege mijn persoonlijke desinteresse maar deels ook vanwege de problemen met het er over schrijven. De meeste kunstwerken zijn vrij statisch en zijn te vatten in fotografische reproducties. Bij kunst waarbij tijd een rol speelt zoals video wordt het al vrij snel complexer om met enige duiding grip te geven op het werk. Bij performances wordt het nog lastiger. Niet iedere performance is een tweede keer hetzelfde als de eerste keer. Een typisch geval van je-moet-er-bij-zijn-geweest. De performances die in de geschiedenisboeken bekend zijn heb ik zelf nooit meegemaakt en moeten dan ook vaak begrepen worden via video-registraties en fotodocumentatie. De performances die in die boeken beland zijn hebben doorgaans geen complex verloop in de tijd. Ze zijn makkelijk uit te leggen vanuit een conceptuele benadering of een foto die de spanning goed duidelijk maakt. Maar, daarmee wordt de kracht van een performance ondergraven. Juist de vluchtigheid van het medium, de interacties die het op het scherpst van de snede kunnen maken, die kwaliteiten kun je enkel ervaren als je er dus bij bent.

Er zijn nogal een hoop momenten en plekken totaal ongeschikt om performances te laten zien aan publiek. Een kunstbeurs is waarschijnlijk de meest slechte plek voor performance kunst. De ruimtes zijn beperkt en het publiek dat alles wil zien heeft niet de tijd. Dus je zou je kunnen afvragen welke idioot bedacht dat het een goed idee zou zijn om op een steenworp afstand van ArtRotterdam een performance tentoonstelling te houden als parralelprogramma?

Het blijkt een geniaal idee te zijn. De Performance Show toont een breed scala aan diverse performances. De in totaal 16 verschillende performances zijn doorlopend te zien in de vier ruimtes die door Atelier van Lieshout/AVL Mundo beschikbaar zijn gesteld. Omdat je bij binnenkomst weet wat er te gebeuren staat heerst er een heel andere energie. Hier ga je niet voor een kwartiertje naar binnen maar trek je een paar uur uit. Performances kosten tijd en omdat het slechts 16 gecureerde evenementen telt weet je dat het de moeite waard zal zijn. Omdat het is samengesteld is er niveau en onderlinge samenhang.
Ik zal toegeven dat ik uiteindelijk nog niet alles heb meegemaakt maar heb me er toch zeker een flink aantal uurtjes uitstekend weten te verbazen. De getoonde performances zijn, hoewel soms totaal verschillend van aard, allemaal kwalitatief en serieus.

De context, juist als tegengewicht van het verkoopbare werk op de kunstbeurs en de bijbehorende energie maken dit een erg fijne ervaring. Het is te hopen dat het een vervolg krijgt voor volgende jaren en tegelijk de sfeer van de locatie en de tijdservaring weet te behouden.

Hier volgt dus geen fotoverslag of omschrijving van de werken, je had er bij moeten zijn.