Ik heb heel veel respect voor sommige kunstenaars die kunnen jaren achtereen, in een sleur steeds hetzelfde werk opnieuw maken. Dan bedoel ik niet iemand als Philip Akkerman die al duizenden zelfportretten heeft gemaakt. Bij Akkerman is ieder portret een totaal ander nieuw beeld. Nee, ik bedoel kunstenaars die echt steeds hetzelfde beeld maken. Een soort blinde creatiedrang dus. Ik begrijp absoluut niet hoe die kunstenaars het vol houden om nagenoeg hetzelfde beeld, steeds opnieuw te maken.
Bij Tent is vanaf vandaag van een drietal kunstenaars werk te zien ter ere van de Dolf Henkes (1903-1989) Prijs (een stimuleringsprijs voor kunstenaars met een belangrijke rol vanuit Rotterdam); Carla Klein (1970), Gyz La Rivière (1976), Renie Spoelstra (1974).
Carla Klein is bekend van haar schilderijen van autoruiten en het uitzicht daarvan. Renie Spoelstra maakt hoofdzakelijk boslandschappen met houtskool. Gyz La Rivière doet eigenlijk van alles en is terecht een multimedia kunstenaar. Van twee ervan valt te zeggen dat ze steeds hetzelfde beeld maken. Dat wil niet zeggen dat de werken van Spoelstra en Klein niet goed zijn. In tegendeel, ze beheersen hun werk door en door. Maar ik vraag me dan wel af, wat de relevantie is van weer datzelfde. De verschillen in de werken zijn minimaal en in een beperkt kader.
Wat dat betreft is Gyz La Rivière de meest spannende kunstenaar van de drie, hij maakt werk met behulp van flyers, neon, film en waarschijnlijk nog een hoop andere dingen. Bij het bijbehorende gesprek met Sacha Bronwasser bleek hij ook daadwerkelijk verder te gaan dan zeggen dat hij iets doet met foto’s en filmbeelden. Dat spreekt wat dat betreft voor zijn mentaliteit als kunstenaar. (Overigens nog minpunten voor Bronwasser die geen van de kunstenaars kende, wat gek is want alledrie zijn goed vertegenwoordigd in het Nederlandse circuit).
Het is goed dat er vanuit Rotterdam aandacht is aan de rijke grond die het aan kunstenaars bied aldaar. Het zijn kunstenaars die hun sporen verdient hebben en goed werk maken, alleen, meer dan 2 werken zien is behalve bij Gyz La Rivière voldoende om te weten waar ze mee bezig zijn. Dat is jammer.
Gelukkig is er op hetzelfde moment bij Tent ook een minitentoonstelling te zien onder de titel The Traveller, wat een selectie is van werken van de verzamelaar Alexander Ramselaar. Op een vrij compacte wijze geeft het inkijk in zijn eigen collectie. Niet alleen zit er een duidelijke lijn in de keuzes, er zit een lichte focus op fotografie in, en in het geheel spreken de werken van een zeer heldere benadering in beeld en concept. Hierdoor hangen er toch wel een paar werken op frisse wijze bij elkaar die je normaal niet zo snel bij elkaar zou zien.
Mircoscopische foto’s van wat er onder je schoenen zit;
Bruut schilderwerk van een voor mij onbekende kunstenaar;
Een opvallend fris werk van Tielemans zoals ik haar nog niet eerder gezien heb;
Dit soort werk blijft toch een beetje gek om in huis te zetten denk ik, al kun je de buren er goed mee laten schrikken;
Pim Palsgraaf blijft ook boeiend;
Ron van der Ende behoeft geen verdere toelichting;
Een van de topwerken bij Manifesta en nu (onder andere titel?!) hier;
De prijs is nog te zien tot en met 13 januari 2013 bij Tent te Rotterdam
die schilderijen van Carla Klei zien er interessant uit, daar ga ik nog voor naar TENT…..
@Wil, Vooral de kleine zijn relatief spannend met een hele donkere en lichte variant op het bekende thema. 😉 Ben je al naar Boijmans geweest?
je hebt en punt , maarrr esther tielemans doet pas echt iedere keer hetzelfde…
@Melvin,
Dat valt bij Esther Tielemans toch wel mee? Tenminste, ik heb van haar toch best wel een aantal verschillende werken gezien, het zijn zeker niet steeds dezelfde beelden. Wel vaak dezelfde strategie met verschillende panelen en veel epoxy. Daar heb je gelijk in.
http://www.google.nl/search?q=esther+tielemans&aq=f&sugexp=chrome,mod%3D18&um=1&ie=UTF-8&hl=en&tbm=isch&source=og&sa=N&tab=wi&ei=MhemULGAG-TY0QWl64CACg&biw=1279&bih=580&sei=NxemUMDEH82W0QWHuYGABw
carla is niet saai op foto, ja het lijkt op elkaar, maar ze vouwt uit!!!
@Thomas, Je moet er wel even rekening mee houden dat dit een overzicht is van werken van de afgelopen jaren en ik de meest boeiende combinaties er uit gepakt heb. Zou zeggen ga even kijken en laat me dan weten of het wel of niet klopt ;).
Niek, bedankt voor je snelle reactie en de foto’s! Renie Spoelstra en Carla Klein, jeezz wat een prachtig werk. Snel zelf gaan kijken…
Ruud, veel plezier :), moet zeggen dat de werken van Spoelstra me wel beklijven (al zie ik er liever 1 dan meerdere).
Ha niek, we zijn elkaar misgelopen denk ik daar op de opening. maar ik ken je natuurlijk alleen van internet dus dat gaat gemakkelijk. Vond inderdaad dat sascha zit niet volledig had voorbereid en met name bij Carla en Renie op het bronmateriaal voor het werk af stuurde en niet op andere inhoudelijkere zaken. En frappante is dat Renie in de eerste alinea van een recente tekst over haar werk juist zeg dat ze ‘streeft naar een sfeer van opzettelijke apathie; uren en dagen lijken te verstrijken in een flits, elk moment bevroren in de tijd en ieder moment gelijk.’
@Simon, Volgende keer beter ;).
Vond met betrekking Sascha gek dat ze uberhaupt de kunstenaars nog niet kende, ik bedoel, daar krijgt ze doorgaans voor betaald. Het is niet alsof de drie kunstenaars nergens te zien zijn de afgelopen 2 jaar :s. (Spoelstra op diverse beursen, Klein in de Kunsthal (Caldic) en Gyz onlangs nog Kunsthal (Mama), dan moet het toch wel heel gek lopen wil je als professional dat gemist hebben lijkt me zo.)
De opmerking van Spoelstra past beter bij haar werk dan hetgeen ze die avond wist te vertellen. Maar ach, ik had me als kunstenaar sowieso niet zo laten interviewen door iemand die mijn werk niet eens kende ;-).