Het is geen grote tentoonstelling van Robin Gerris (1988). Welgeteld drie panelen met hoofdzakelijk zwartwit beelden en wat gradients, en een wand van gipsblokken met daarop een print opgebouwd uit A4tjes. Toch is er precies genoeg te zien om te prikkelen en nieuwsgierig te maken naar meer.
De wand van gipsblokken is het minst interessant. De som klopt maar het wil niet echt meer worden dan de delen. Toch bespeeld de wand de ruimte perfect waardoor de panelen ook krachtiger worden.
Het meest opmerkelijke zijn dus die panelen. Hierop zien we eveneens een fotografisch beeld, maar delen ervan zijn naast verweerd ook bewerkt. Er is iets gedaan met het bewegen van de foto onder de scanner, maar hoe die gelaagdheden zich precies tot elkaar verhouden is niet duidelijk te zien.
Hierdoor ontstaat er een beeld dat naast zichzelf toont, ook een beeld dat zichzelf ondergraaft, zichzelf manipuleert. Door deze gelaagdheden samen te brengen ontstaat er een ruimte in het beeld vooraf de originele foto. De rafelranden worden letterlijk zichtbaar gemaakt.
Het zijn maar vier werken, maar toch een zeer aangename tentoonstelling.
De tentoonstelling is nog tot en met zondag de 16e te bezoeken bij TAC Eindhoven.
Blijkbaar heb je maar weinig nodig om een goede expo. te maken en dat is natuurlijk ook zo……..
@Edmond , Inderdaad, liever te weinig dan te veel zelfs.