Het EKWC is op het moment in politiek zwaar weer. Volgens de Raad van Cultuur verdiende het drie ton subsidie, maar de minister wil het niet geven omdat het niet in Brabantstad ligt. Niet één van de grote steden Tilburg, Den Bosch of Eindhoven (waar Breda en Helmond zijn gebleven in dat rijtje is mij ook een mysterie want die maken volgens Brabantstad zelf wel deel uit maar de minister noemt ze niet). Pijnlijk, want juist vanwege de vorige bezuinigingen besloot het om te verhuizen van Den Bosch naar de goedkopere en grotere locatie, net buiten Tilburg in Oisterwijk.
Ik weet niet of Bussemaker dit leest, maar als ze het doet. Wie vanuit Centraal Station Den Bosch naar het EKWC wilde moest nu langer lopen als mensen die vanuit Tilburg CS even de trein pakt en in minder dan 10 minuten bij het EKWC op de stoep staat. Dat hoefde je in Den Bosch echt niet te proberen. Voor de residenten zal het daarbij bar weinig verschil uit maken waar ze precies zitten. Dit is een plek waar geëxperimenteerd wordt met keramiek. En daarvoor heb je naast een flinke hoeveelheid kennis ook specifieke apparatuur voor nodig zoals ovens en ruimte om die werken te kunnen realiseren. Dat past niet in een klein atelier in een stadscentrum.
Toch, ondanks het politieke gesteggel, was er vandaag rede voor een feestje. Het EKWC opende haar deuren voor select publiek. Het is duidelijk dat het EKWC misschien niet voor alle kunstenaars even interessant is. Toch kent het ook een rijke geschiedenis van kunstenaars wiens werk op het eerste gezicht niets van doen heeft met keramiek. Zo moet ik ook denken aan de recente tentoonstelling met keramisch werk van Erik Andriesse. Wie echter iets doet met sculpturen is een plek als het EKWC een unicum. De E van EKWC staat voor Europees en het is duidelijk dat op deze schaal dat voorvoegsel enorm verdient is. Brabantstad of niet, dit is een expertise- en experimenteerruimte voor een groot aantal kunstenaars en vormgevers op internationaal niveau. Dat wordt wel duidelijk voor wie er even door het gebouw loopt.
Voor wie het EKWC nog niet bekend is, maar wel iets doet met klei of interesse heeft in keramiek, dan is eens kijken voor een residentie of gewoon er eens op bezoek gaan van harte aanbevolen.
Meer informatie over het EKWC hier.
Mooie, overtuigende reportage over een postacademische instelling die de terecht opnieuw toegekende status door de Raad Voor Cultuur meer dan verdiend. Bussemaker kom bij zinnen! Breek nu niet af wat met zo’n enorm recuperatievermogen is opgebouwd.
Ik ben het helemaal met Alex de Vries eens. Het EKWC is een fantastische instelling die moet blijven. Anne Berk recensent, curator, coordinator sculpture network
@Anne, @Alex,
Kreeg zojuist bericht dat het EKWC dankzij een kamermeerderheid deel uit zal maken van de BIS en dus de door de Raad van Cultuur geadviseerde subsidie zal ontvangen.