Studio van Dusseldorp; LUX

In dezelfde straat als het hier wel bekende museum De Pont, zit een galerie in een woonhuis. Ik was er nog nooit geweest, maar omdat we zelfs op Trendbeheer er wat van gezien hadden mag het hier als Tilburgs blog toch niet achterblijven. Dus omdat ik vrijdag toch in de Pont was, meteen even gaan kijken bij Studio van Dusseldorp. Daar de volgende kunstenaars;

Jan Andriesse, Linda Arts (eveneens curator), Wout Berger, Bettie van Haaster, Reinoud van Vught (ook eveneens curator)

Het beloofd een tentoonstelling te zijn over “licht en kleur”, wat bijna altijd betekend dat het over schilderen gaat. En dat is dan ook waarschijnlijk de grote overkoepelende gegeven van deze tentoonstelling.

Bettie van Haaster

De werkjes van Bettie van Haaster (1957) zijn niet zo heel groot maar vertegenwoordigen een enorme concentratie en materiaal beheersing. Door de prachtige lichtval in enkele ruimtes is erg goed de ruimtelijke effecten te zien. In de ruimtes waar het licht wat zachter is, komt juist het beeld meer naar voren. Die scheiding is spannend, soms beeld en soms materiaal.

Bettie van Haaster - Ribben - 35x25cm Olieverf op doek

Bettie van Haaster - Venitiaans Rood - 50x50cm Olieverf op doek

Bettie van Haaster - Koekhuis - 40x50cm & Onbekende Titel - 35x25cm Olieverf op doek

Jan Andriesse

Jan Andriesse (1950) kennen we vooral van natuurlijk die enorme regenboog in De Pont. Hier bij Lux toont hij aanzienlijk kleiner en fijner werk.

Jan Andriesse - Drie Koraaltjes - 30x46cm Ets

Linda Arts

Wat kan je doen met een zwarte tube verf, een witte tube verf en jezelf verplichten alleen nog maar banen te schilderen? Nu, blijkbaar nog best veel. Het werk van Linda Arts (1971) is direct herkenbaar en toont toch stiekem een enorme rijkheid aan mogelijkheden. Het doet enigszins denken aan het werk van Agnes Martin, het is en blijft handwerk. Dat het verder over licht en ruimtelijkheid gaat, dat is overduidelijk.

Linda Arts - Zonder Titel 40x40cm Olieverf op doek

Linda Arts - Zonder Titel - 60x60cm Olieverf op paneel

Linda Arts - Zonder Titel - 60x90cm Olieverf op doek

Linda Arts - Zonder Titel - 120x180cm Olieverf en lakken op doek

Reinoud van Vught

Ook bekend uit de collectie van De Pont zijn de ‘waterwerken’ van Reinoud van Vught (1960). Hier toont hij wat kleinere varianten op wat in De Pont hangt. Het werk ontstaat door een enorme hoeveelheid opgestapelde toevalligheden. Als een soort van alchemist haalt van Vught een beeld uit de materie. Daar valt ook wat tegen te zeggen, want waar liggen nu eigenlijk precies die keuzes? Daarvoor zouden we best wel eens wat afgekeurd werk willen zien. Dat de beelden een natuurlijke harmonie vertegenwoordigen en onderhevig zijn aan toeval is helder. Er zit ook nog een soort nederigheid in voor de natuurlijkheid van die materie. Of zeg ik nu iets heel vreemds?

Reinoud van Vught - Oor - 100x120cm Acryl op linnen

Reinoud van Vught - 140175 - 140x175cm Acryl op papier

Reinoud van Vugt - 140180 - 140x180cm Olieverf en acrylverf op papier

Wout Berger

Ten slotte hangen er ook nog een reeks wel erg mooie foto’s van verdwijnende horizonnen. Deze zijn van Wout Berger (1941). Eigenlijk valt er niets op zijn werk af te dingen, het zijn zeer sfeervolle afdrukken die erg leunen op de romantiek van zonsopgangen maar zonder sentimenteel te worden. Het zijn beelden die vooral erg mooi zijn en daar leent het fotografische medium zich bij uitstek voor. Natuurlijk dienen deze in het echt beken worden, een foto van een foto is nooit een succes.

Wout Berger - When I Open My Eyes - 100x80cm Foto's

Wout Berger - When I Open My Eyes - 100x80cm Foto's

Wout Berger - When I Open My Eyes - 160x100cm Foto

Dus

Het is heel bijzonder om eens een galerie in te stappen die ook nog eens iemands woning is, dit is vast niet de enige galerie die dit doet, maar ik heb het niet eerder meegemaakt. Door de kunst echt te integreren met de woning krijgen de werken een heel andere niet-museale en niet-galerie context die opvallend open naar kunst laat kijken. Dat is voor mij in elk geval een erg plezierige ervaring geweest. Als we de werken zo bij elkaar bekijken is het een opvallend goede tentoonstelling, de werken lopen prettig samen zonder te voordehand liggend te zijn. Een plezierig en open tentoonstelling dus. Ik ga hier in elk geval de agenda wat beter in de gaten houden, erg plezierige en mooie ruimte.

Nog te zien tot 3 juli en natuurlijk verplichte combinatie met de Pont.