Stigter van Doesburg; It’s not your paintings I like, it’s your painting

Gilbert Jonas is een fictieve schilder in een kort verhaal van Albert Camus (1913-1960). Jonas is aanvankelijk enorm succesvol. Hij wordt belaagd door anderen die willen profiteren van zijn succes. Uiteindelijk verwijdert hij zich verder en verder van de wereld, trekt zich terug totdat mensen zich zorgen maken over hem, uiteindelijk komt uit zijn schulp met een laatste meesterwerk van zijn hand waarop te lezen is ‘solidair’ of ‘solitair’. (Althans, dat is wat ik me van het verhaal kan herinneren, en ik kan het boek niet terug vinden onder de C in mijn boekenkast.)

Ergens in dit verhaal zegt een criticus; “It is not your paintings I like, it is your painting”. De titel van deze tentoonstelling komt daar vandaan. Het is grappig, in de hele tekst wordt nergens heel precies omschreven hoe de schilderijen van Gilbert Jonas er uit zien, maar je krijgt de indruk dat het een vaardig schilder is. Deze quote benadrukt dat.

Ergens is die uitspraak herkenbaar, er zijn genoeg schilders wiens schilderijen an sich niet zo interessant is, maar qua schilderen juist weer wel. Het is een interessante insteek om te kijken naar een schilderij, niet kijken naar het schilderij, maar enkel naar het schilderen. Er spelen dan andere dingen een rol, de voorstelling, het formaat en vast nog meer valt volledig weg.

Bij deze groepstentoonstelling een zestal schilders die gerepresenteerd worden door de galerie. Van de meeste heb je het werk al wel eens gezien, maar dankzij deze insteek kun je de werken toch op een heel nieuwe manier benaderen. Een spannende tentoonstelling is het niet, maar spannend geschilderd wordt er zeker.