Afgelopen weekend er in Tilburg het Roadburn festival gaande. Dat is een muziekfestival met hoofdzakelijk de wat zwaardere gitaarmuziek. Afgezien van het feit dat dat ieder jaar weer garant staat voor duizenden bezoekers met volle baarden is er ook sinds een paar jaar een randprogramma in de vorm van kunst en film. Evenals andere jaren ga ik daar ook even kijken.
Deze editie van Roadburn is de kunstenaar Arik Roper (1973) aan de beurt. Hij heeft de afgelopen jaren een indrukwekkende lijst met albumhoezen gemaakt. Het is begrijpelijk dat er zo veel aanspraak op Roper zijn kwaliteiten gedaan wordt. Zijn kleuren zijn opmerkelijk sprankelend, dat zorgt voor opvallende posters en hoezen en dat wil natuurlijk iedereen wel. Hij laat dan ook de ontwerpen voor een aantal van zijn opdrachten hier zien. Opvallend aspect daarin is de breedte van zijn werk. Je ziet hoe handig hij problemen in het beeld oplost op steeds vergelijkbare wijze door met kleur en focus te spelen, maar sprake van een duidelijke artistieke uitspraak of eigenheid is er niet. (Dat in tegenstelling tot eerdere kunstenaars zoals bijvoorbeeld Baizley die een heel herkenbaar handschrift en beeldentaal heeft).
Een handige breed inzetbare plaatjesmaker dus. Dat is voor een illustrator misschien wel handig, maar als beeldend kunstenaar werkt dat misschien toch minder.
Laat een reactie achter;