Salmela (inzending Ilse van den Berk)

[ Hier zijn we altijd heel blij mee, inzendingen. Niet alleen omdat wij dan een dag iets anders kunnen gaan doen, zoals naar @Kunsthal en Amsterdam voor de Koninklijke schildersprijs. Maar vooral omdat we dan dingen te zien krijgen waar we zelf vaak niet op gekomen zouden zijn. Gisteren was Kelvin die ons met zijn Pollock collectie verraste, nu is het Ilse van den Berk die ons een mooie inzending stuurde over kunst uit Finland. Zoals jullie begrijpen komen we daar zelf nooit maar Ilse is daar vertrouwd. Heel erg bedankt Ilse voor de mooie zeer uitgebreide inzending.]

Finse kunstenaars in kunstcentrum Salmela

Kunstcentrum Salmela ligt in Mäntyharju, aan een van die fantastische meren van Finland in het merengebied. Het kunstcentrum bestaat uit een hoofdgebouw en daarnaast vele oude ‘monumentale’ gebouwen, waaronder een voormalig apothekersgebouw en postkantoor. Het voelt een beetje als een klein historisch dorpje, vergelijk het met een kunstcentrum in de Zaanse Schans.  Het hoofdgebouw toont werk van kunstenaars met een wat langere staat van dienst. In het andere gedeelte wordt werk geëxposeerd van jonge Finse kunstenaars die afgelopen winter in een door Salmela verzorgde artist-in-residence in Vyborg (Rusland) hebben gewerkt. De expositie is een lust voor het oog. In de eerste ruimte van het hoofdgebouw  kom je de beelden van  Kimmo Pyykkö (1940) tegen. Het zijn poëtische beelden, gemaakt van brons. Aan de muren hangt het schilderwerk van Lauri Ahlgren (1929). Een mix die niet heel goed samengaat. De schilderijen overheersen de beelden.

Het werk van Kristian Krokfors (1952) bevat of huisjes of boompjes op bergen. De schilderijen zijn zeer repeterend. Soms schildert hij op doeken die bol staan, waardoor de schilderijen een extra dieptewerking hebben.

De beelden van Johanna Häiväoja stonden een klein beetje weggedrukt in een gangetje. Het is werk wat best meer ruimte had mogen hebben om tot zijn recht te komen.

Annuli Viherjuuri (1984) schildert menselijke figuren die vaak gedeeltelijk verdwijnen achter een blokkendeken. Het werk begeeft zich duidelijk op het grensvlak tussen figuratie en abstractie. Je kunt eigenlijk niet kiezen.

Beren zijn een veel voorkomend motief in het werk van Samuli Heimonen (1975). In het werk onderzoekt Samuli onderwerpen/voorwerpen die groter dan de mens zelf zijn. Of wat dieper, om voorstellingen te onderzoeken die onmogelijk zijn. Beren zijn in Finland geen exoten, waardoor je in het werk ook duidelijk past binnen de cultuur.

De in Spanje geboren Jesus Angel Bordetas toont kleurrijke dieren, waarbij hij speelt met dieptewerking. Zo zijn sommige delen scherper uitgewerkt dan andere gedeelten.

Bij binnenkomst van het oude apotheekgebouw liep ik tegen het mooie, poëtische werk van Salla Laurinolli aan.

Het werk van Kristiina Sario lijkt op een sprookje. Iedereen heeft wel een emotionele band met een bepaald meubelstuk. Sario verbeeldt deze emotionele band in haar werk.

Jari Rönkkö (1983) maakt fascinerend werk. Hij geeft een vertaling van de mens zodra hij zich buiten de maatschappij waagt, maar misschien meer nog is hij bezig de materie van de verf te onderzoeken.

In de volgende ruimte is werk te zien van Maria Laine (1983). De figuren in haar werken zijn realistisch geschilderd en komen extra naar voren door de zwarte achtergronden.

Vappu Rosi (1976) werkt met verschillende technieken. Haar tekeningen en lithografieën worden gekenmerkt door een fijn mazig netwerk van lijnen. Via deze lijnen onderzoekt ze de facetten van het leven.

In het oude apotheek gebouw is een ruimte gevuld met miniatuurwerkjes van Pasi Rauhala.

Het poëtische werk van Asta Pajunen (1982) sprak mij erg aan. Het heeft een nostalgische sfeer. Het gevoel van een ouderwetse huiskamer, met prachtige orchideeën.

Het werk van Teemu Korpela (1980) is na de wat verfijndere schilderijen toch een stuk grover. Hij plaatst figuren in wat vervreemdende situaties. Mensen tussen de bloemen, stromend water of hij schildert mussen op een kleed.

Nog wat wilder zijn de schilderijen van Klaus Kopu (1978). Klaus lijkt helemaal los te gaan op zijn schilderijen.

De beelden van Terhi Kaakinen (1979)  laten figuren zien. Soms alleen, soms samen. De beelden zijn gekleurd met potlood om wat extra accenten aan te brengen.

Het werk van Jonna Johansson (1975) sprak mij van het werk minder aan. Ze onderzoekt met verschillende materialen naar een reflectie van de mensheid op een grote schaal. Dit kan zowel realistisch als onrealistisch zijn. In het werk dat ze hier tentoonstelt, spelen konijnen een grote rol en heeft hierdoor iets onrealistisch, maar tonen door kleur en vorm ook een roep naar affectie.

Op de wat donkere zolder komt het werk van Markku Haanpää (1978) prima tot zijn recht. Zijn werk gaat over de herinnering aan de huizen in zijn geboorteplaats op het platteland. Het platteland heeft iets desolaats. De wortels geven de geschiedenis weer van de bewoners van de huizen. Het zijn verbeeldingen van gouden herinneringen maar met een schaduw.

De dierenschilderijen van Sini Anttila Rodriguez (1973) zijn lekker vlot geschilderd. Mooie grote doeken met vervreemdende elementen, zoals een glazen wand waarachter een wolf naar een appetijtelijk hertje kijkt.

In een van de andere bijgebouwen kwam ik het werk van Kasper Muttonen tegen. Hij maakt architectonische modellen van droomgebouwen.

In de ruimte naast het werk van Kasper Muttonen hangt het werk van Nana Hermunen (1977). Haar werk gaat over de medusa. In plaats van slangen lijkt het hier meer een wirwar van verf.

In een kleine schuur stond het werk van Petri Eskelinen (1975). Het werk op de foto is een trommelvlies met zand. Het vel wordt met impulsen tot trilling gebracht. Door de trillingen zal het zand zich steeds verplaatsen over het vel. Mooi werk.

Kunstenaars waar ik helaas geen afbeeldingen van heb, maar die zeker het benoemen waard zijn, zijn: François Blosseville, Pirkko Nukari, Juhana Moisander en Jussi Halonen. [Geeft niets, we zijn je enorm dankbaar voor de afbeeldingen die je ons wel hebt kunnen sturen. Super bedankt Ilse. Mocht je zelf ook een inzending hebben, mag ook wat dichter bij huis. Stuur ons een mailtje of een tweet of por ons op Facebook.]