S.M.A.K.; Tegenlicht

Zoals bekend, eergisteren was ik bij (@SMAK_Gent) SMAK te Gent. Daar was niet alleen de tentoonstelling Inside Installations maar ook Tegenlicht. Wederom vatten ze het bij SMAK zelf goed samen hoe het in elkaar zit, dus copy paste van hun eigen website;

De tentoonstelling “Tegenlicht” is het sluitstuk van een jarenlange samenwerking tussen het literaire tijdschrift DW B en Cera. Door kunstenaars en schrijvers intensief te laten samenwerken, tracht het project tot een spannende interactie te komen tussen beeldende kunst en literatuur.

Zes factories
Tijdens het eerste deel van het project, opgestart in 2001, werden onder begeleiding van curator Luk Lambrecht drieëntwintig kunstenaars samengebracht met dichters en schrijvers. Deze cross-overs werden in DW B opgenomen als speciale katernen, waarin de vormgeving door Luc Derycke de grens tussen de bijdragen van auteur, kunstenaar en designer deed vervagen. De katernen werden in 2005 gebundeld in de publicatie De XXIII.
Dergelijke cross-overs zijn echter niet zonder risico. Luk Lambrecht waarschuwt voor “het gevaar van het illustreren of het banaliserend commentariëren van kunst en literatuur”. DW B hoofdredacteur Hugo Bousset stelt zich de vraag of “de trage, tot inspanning nopende taal het niet steeds [moet] afleggen tegen de bliksemende kracht van het beeld.” In een poging de kruisbestuiving tussen literatuur en beeldende kunst boven deze ‘gevaren’ te laten uitstijgen, realiseerden DW B en Cera in 2007 het multimediale platform Tegenlicht. In zes opeenvolgende factories gingen telkens een jonge beeldende kunstenaar en een schrijver de confrontatie aan met werk van een befaamde kunstenaar uit de Ceracollectie. De schrijver rapporteerde en ging als subjectieve observator automatisch fictionaliseren. Zo antwoordde hij creatief op het werk van de kunstenaars. De factories resulteerden in bijdragen aan het tijdschrift DW B, maar kregen tegelijk een parallel bestaan op de website, met een verslag van het werkproces, bewegende beelden, video en voice-over. Elke factory kende naast de papieren en virtuele identiteit ook een live toonmoment.

Factory #1(DW B, 2007, 3): Philippe Van Snick, Pieter Vermeersch, Saskia de Coster
Factory #2(DW B, 2007, 5-6): Jacques Charlier, Sven Augustijnen, Koen Peeters
Factory #3 (DW B, 2008, 2): Honoré d’O, Sylvie Macias Diaz, Elma van Haren
Factory #4 (DW B, 2008, 5-6): Narcisse Tordoir, Koenraad Dedobbeleer, Peter Holvoet-Hansen
Factory #5 (DW B, 2009, 3): Ann Veronica Janssens, Nico Dockx, Erik Spinoy
Factory #6 (DW B, 2009, 5-6): Jacques Lizène, Gert Robijns, Peter Verhelst

De tafel
Nu de factory-reeks is afgerond, verzamelen de achttien deelnemende kunstenaars en schrijvers zich in het S.M.A.K. In Tegenlicht brengen curatoren Luc Derycke en Thomas Caron de beeldende kunst en literatuur samen in een museale context. Deze tentoonstelling wijzigt opnieuw drastisch de relaties tussen de werken en vormt na het drukwerk, de website en de happenings, het vierde en laatste luik van het project. De tentoonstelling is geconcipieerd rond het werkvlak dat kunstenaars en schrijvers delen: de tafel. Beeldende werken uit de collecties van Cera en het S.M.A.K. worden gecombineerd met nieuw werk dat zeven kunstenaars en zes schrijvers speciaal voor deze tentoonstelling produceerden.

Er is dus uiteindelijk een tafel te zien met daarop veel divers werk waarvan uiteindelijk niet meer te zien is van wie wat is en waar het over gaat. Over het eindresultaat kunnen we dan ook vrij kort en bondig zijn; dat is niet veel soeps.  Het resultaat is voor een ongeïnformeerde bezoeker dus totaal onnavolgbaar en zeer elitair. Dat was het voor mij dus ook. Het onderzoek dat er aan vooraf is gegaan echter is wel erg de moeite waard om eens in te duiken. De spanning tussen tekst en beeld is voor iedere kunstenaar verplichte kost. Dus bezoek de site www.tegenlicht.org

Hier dus vooral een fotografische impressie.

Tegenlicht

Tegenlicht

Tegenlicht

Tegenlicht

Tegenlicht

Dan wat ik ook erg leuk vond van het museum is dat er ook werken te koop zijn. De meeste musea komen niet veel verder dan een leuke museumshop. Daar is niets mis mee, maar het verkopen van kunst is een mooie combinatie. Veel Vlamingen (o.a. Dirk Braeckman) dus maar ook internationale (Van Lieshout en Paul McCarthy) namen hangen gewoon in de gang of in het museumcafé. Een van de namen willen nog specifiek meegeven, dat is namelijk Vincent Geyskens. Die gaat hier namelijk binnenkort vaker voorbij komen.

Diverse te koop

Vincent Geyskens

Al met al een bijzonder mooi en goed museum dat durft te experimenteren en nieuwe paden durft te betreden. Verder hebben ze nagenoeg in alle zalen prachtig daglicht wat het een plezierig museum maakt. Binnenkort begint er een grote Ensor mash-up samen met de overburen (Museum voor de Schone Kunsten Gent). We gaan binnenkort dus nog maar eens naar Gent.