Rondje Rotterdam (c); Witte de With

Deze aflevering is  @WDWcentrum , Witte de With Center for Contemporary Art aan de beurt. De eerste vraag is dan meteen waarom niet naar Tent? Heel simpel, is al behandeld hier op dit blog. Ben daar natuurlijk ook wel even wezen kijken maar heb weinig toe te voegen op de opmerkingen van Martin.

In Witte de With is al een tijdje bezig met de tentoonstelling Morality, een jaar om precies te zijn. Inmiddels zijn ze al aanbeland bij Act VI: Remember Humanity en Act VII: Facts and Fables. De vorige vijf heb ik ook niet allemaal gezien maar werden in elk geval niet hier op het blog vermeld. De zevende is helaas ook de afsluiter van een jaar waarin ze zeker veel werk hebben laten zien dat de moeite waard is. Welk werk nu eigenlijk bij welke tentoonstelling hoorde is volstrekt onduidelijk omdat alles door elkaar staat/hangt. Al helemaal als sommige kunstenaars bij beide tentoonstellingen vertegenwoordigd zijn. Wel jammer dat het verschil tussen de tentoonstellingen dus niet groot genoeg was om het te hebben over de tentoonstelling maar over de losse werken. Zeker omdat juist Witte de With vaak erg goede conceptuele tentoonstellingen heeft zoals des tijds met Farmer. Wat me opviel aan de Morality tentoonstellingen is dat er redelijk veel film aanwezig is. Wat me ook opviel, is dat de belichting voor fotografie zoals gewoonlijk weer ontzettend lastig is. Ook geloof ik zelf dat veel schilderijen en foto’s dan minder tot hun recht komen door het moeilijke licht. Wat valt er wel te zeggen over de tentoonstellingen, dat er veel goed werk te zien is. Dat zeker. WdW krijgt het altijd voor elkaar om een frisse misschien ietwat elitaire verzameling neer te zetten en slaag er vaak goed in een bepaalde toon aan te halen. Zo ook hier. Conclusies kan ik niet trekken, maar geïnspireerd raken zeker wel. Een aanrader dus.

De opdeling is als volgt;

Act VI: Remember Humanity; Ziad Antar, Julieta Aranda, Miroslaw Balka, Milena Bonilla, Lee Bul, Luke Fowler, Minouk Lim, Goshka Macuga, Kent Monkman, Christodoulos Panayiotou, Julika Rudelius, Michael Stevenson, Rosemarie Trockel.

Op alfabetische volgorde;

Dit beeld is op de foto mooier dan in het echt omdat de achtergrond diepzwart is, waardoor het beeld mooi afsteekt tegen de rest. Het was voor het beeld misschien sterker geweest als het in een verduisterde ruimte had gestaan? Want in het echt werkt het dus heel anders.

Lee Bul

Er is bij deze Act welgeteld één schilderij te zien, en wat voor één! Een Amerikaans landschap met daarin een aantal Indianen. Ik ben er nog steeds niet uit of dat nu een flauwe grap is of heel serieus. Dat houd het wel meteen spannend.

Kent Monkman

Een aantal terrarium bakken, iedere bak staat voor een ander tijdperk van het ontstaan van de aarde. Supersterk beeld en conceptueel helemaal in orde. Zeldzaam, een werk dat zowel illustratief te gebruiken is als dat het ook als beeld functioneert. Duidelijk een van de favorieten.

Michael Stevenson

Er was vervolgens ook nog een documentaire te zien die zeker even genoemd moet worden, het werk van Julika Rudelius was ook al eerder te zien bij Niet Normaal. De oude vrouwen met zware plastische chirurgie over schoonheid en het leven. Paste perfect binnen de context van de tentoonstelling maar was ook meteen heel toegankelijk en interessant hoe die mensen kijken naar de voorwaarden van de schoonheid.

Act VII: Of Facts and Fables; Saâdane Afif, Danai Anesiadou, Miroslaw Balka, Keren Cytter, Stan Douglas, Agnès Geoffray, Erik van Lieshout, Marko Lulic, Philippe Parreno, Lili Reynaud-Dewar, Luc Tuymans, Ola Vasiljeva, Danh Vo, Tris Vonna-Michell.

Binnen gekomen draai ik altijd links af de hoek om, geen idee waarom. Daar piraten, zowel in tekst (stond een zangtekst) als heel veel boeken over piraterij. Martin moest niet onterecht aan Marc Bijl denken, ik meteen aan Dordoy met zijn piraten.

Saâdane Afif

Erg mooie projectie. Spannend want combinatie tussen statisch en bewegend beeld waarbij de twee totaal natuurlijk samenvallen.

Donoi Anesiadou

Een esthetisch werk waarvan ik niet zeker weet of het bij Act VII hoort. Martin zegt van wel en ik weet het niet dus maar hier.

Miroslow Balka

Videowerk van Keren Cytter begrijp ik niet zo goed, kwam ook natuurlijk op verkeerde moment binnen lopen. Toch heb ik wel eens eerder werk van haar gezien waar ik wel van onder de indruk was.

Agnès Geoffray was zeer goed vertegenwoordigd met een redelijke stapel werken. Kwaliteit is echt uitmuntend. Haar zwart-wit foto’s zouden niet misstaan als stills van Tarkovsky. En haar witte beelden passen perfect bij Tuymans die er achter hangt. Wat ons betreft een topper dus.

Agnès Geoffry

Agnès Geoffry

Had aanvankelijk niet direct in de gaten dat deze werken dus van dezelfde maakster waren. De beelden hieronder zijn beetje lastig te herkennen. Helaas zijn ze ook erg moeilijk te fotograferen. In elk geval, de eerste weet ik niet meer/kan ik niet meer precies zien. De tweede is een vrouw op een orgasmisch hoogtepunt of een doodsschreeuw, de laatste is een man die wordt aangevreten door honden. Voor dit werk geldt dus overduidelijk een ‘ga-zelf-even-kijken’.

Agnès Geoffray

Agnès Geoffray

Een Luc Tuymans doet het altijd goed, alleen heel speelt de belichting al helemaal parten met het werk. Paste perfect tussen de andere werken waar het tussen hing, maar jammer van het licht.

Luc Tuymans

Een mooie projectie instalatie . Ook weer, in het echt komt het vele malen beter tot zijn recht, vooral de objecten rondom de projecten vallen nu in het niet.

Ola Vasiljeva

Danh Voh is een favoriet bij de curator van Witte de With want was al vaker met werk te zien aldaar. Ook hier weer een snel beeld dat een relatie aangaat met het gebouw.

Danh Voh

Had ik al gezegd dat het een zeer inspirerende tentoonstelling was en dat het een aanrader is om te gaan kijken? Nu nog een keer extra dan.