Rondje Rotterdam (a); Boijmans van Beuningen

De eerste aflevering naar @Boijmans.

Omdat het mijn laatste dag zomervakantie was, besloot ik om deze maar eens nuttig in te vullen en ben een dagje Rotterdam gaan doen. @mhoorw (MH) ging mee. Hij woont er toch en weet alle leuke kleine gallerietjes die ik als niet-Rotterdammer natuurlijk niet weet. De trip ging van Boijmans naar Tent/Witte De With, naar MK galerie en Showroom MAMA waar bij deze twee laatste beide helaas niets te zien was, naar Bob Smit, Delta Galerie en ten slotte Roodkapje. Volgens mij ben ik dan niets vergeten.

De eerste aflevering van de reeks zal Boijmans van Beuningen zijn. Daar was natuurlijk nog de tentoonstelling van Thomas Demand te zien, hier al eerder behandeld door Kelvin. Ook een tentoonstelling van Olafur Elliason. En wat extra aandacht voor Max Beckmann en Han Van Meegeren. Die laatste zal een aparte post krijgen hier op dit blog.

Het werk van Elliason was als eerst aan bod. Is al eens eerder in Boijmans geweest maar heb ik toen gemist. Helaas laat de hele ervaring zich moeilijk fotograferen. Piepende planken in de vloer en enorme water weerspiegelingen, enfin, duidelijk Eliasson. Grote tentoonstelling met veel van hetzelfde maar fascinerend genoeg om even bij te blijven zitten. Het werk dat ik hier gefotografeerd was was het spannendste maar ook het meest discutabele. Een spons ligt in het water wordt, via een installatie aan de muur, opgetakeld en valt er vervolgens weer in. Hierdoor is de weerspiegeling op de wand niet continue hetzelfde en ontstaan er nieuwe spannende patronen. Het probleem met dit werk is echter diezelfde spons met de bijbehorende installatie aan de muur. Het blijft te veel een spons en de installatie is half duidelijk zichtbaar aanwezig terwijl het lijkt dat het niet zo bedoelt is? Of het mechaniek duidelijker of echt verstoppen, maar dit is half om half. De spons was overigens aan 1 zijde al helemaal uitgescheurd en dat ziet er ook niet echt uit. Had dit niet anders gekund vraag ik mij af en alleen al daarom minder sterk. Toch zijn de projecties prachtig.

Olafur Eliason - Notion Motion - Installatie

Wat nu ook even een mooie aanleiding is om de Eliasonrap te posten hier. (ooit via Whatspace)

Vervolgens door naar Han van Meegeren, maar daarover later meer, en Max Beckmann. Van de 4 schilderijen die er in Nederland van hem zijn hangen er nu 2 in Boijmans. Geen onaardige score en geen onaardig werk. Interessanter was het feit dat er ook voorstudies hingen van het werk dat onlangs door Boijmans was aangekocht. De grafieken van Beckmann zijn overigens ook schitterend.

Max Beckmann - Familieportret Lütjens - Olieverf op doek 1944

Max Beckmann - Zelfportret met Quappi

Max Beckmann - Tramhalte - 1944

Wat dan wel weer jammer is van Boijmans is dat ze de muur knal oker geel geschilderd hebben. Ziet er heel hip uit, en maakt een museum ook minder saai. Maar wie bedenkt in hemelsnaam die felle kleur in een zaal waar felle kleuren in het werk ook juist het werk bepalen? Hier bijvoorbeeld de Mandril uit de vaste collectie. Op traditioneel witte wand knallen de kleuren er vanaf, nu valt het wel mee. Fail voor Boijmans wat de kleurkeuze betreft dus.

Oskar Kokoschka - Mandril - Olieverf op doek 1926

Wat dan wel weer heel leuk is, is de openbare restauratie van Dali. Hier al eerder behandeld. De achterkant van het museum is voor het gewone publiek vaak onzichtbaar en daarom lijkt het museum ook vaak maar een geldverslindend instituut. Zaken als restauratie, als is het maar het vernis vervangen, zijn bijna dagelijkse kost. Is een goede zaak dat het publiek daar ook een inkijk in heeft. Dergelijk project loopt in Antwerpen al jaren.

Restauratie Dali

Dan was er nog een bizar werk in de hal achter de kapstokken. Een hele stapel sculpturen quasi nonchalant bij elkaar gezet. Volgens het bordje moest het een soort atelier situatie scheppen. Een echt atelier in een museum zou ik als kunstenaar zeer interessant vinden. Dit bleef echter een beetje hangen bij mij als een vreemde doch inspirerende verzameling spullen. Tussen al die vreemde objecten hing ook nog een schilderij dat me wel heel erg deed denken aan een bekende kunstenaar, Guston.

Andres Lutz & Anders Guggisberg - Interventie #15

Andres Lutz & Anders Guggisberg - Interventie #15

Andres Lutz & Anders Guggisberg - Interventie #15

Tenslotte, als je toch bij de kapstokken bent, en je loopt verder naar achteren, richting prentenkabinet. En je gaat daar de trap op in plaats van af kom je bij de installatie van Pipilotti Rist. Helaas was foto’s maken totaal zinloos omdat het er te donker is. Het is een net waar je in klimt en vervolgens op kunt gaan liggen staren naar het filmprojectie scherm. Daarbij behorende een klein paneel waarmee je de film werken kunt selecteren. Boijmans heeft met haar werk DE oplossing voor alle video en geluidskunst. Dat is namelijk altijd een ramp met presenteren, je komt altijd op het verkeerde moment binnen en het geluid stoort in de rest van de tentoonstelling. Dat is hier vanwege de locatie en het menu opgelost. Super dus van Boijmans.

Later dus nog de tentoonstelling over de meestervervalser Han van Meegeren.

De vaste collectie van Boijmans komt ook nog eens een keer aan bod, maar dan zullen we alleen wel een hele dag voor uit moeten trekken. Want om dan tegelijkertijd Tent/Witte de With en de rest dan ook nog te bezoeken gaat niet lukken.