Waar komt toch ineens die schildershype vandaan? Niet alleen zijn er afgelopen jaar diverse overzichten van schilders geweest, ook in de galeriewereld lijkt er een opvallende belangstelling voor schilders te zijn. Het is makkelijk dit direct te linken aan de status van de economie. Is het niet gewoon dat ze om de zoveel tijd iets in de mode moeten hebben?
Afijn, Ron Mandos presenteert ook al zijn schilders en een selectie van een Ierse galerie wat het geheel iets breder maakt dan alleen de Nederlandse selectie. Natuurlijk is het geen alomvattende presentatie van wat schilderkunst nu te bieden heeft, maar wel wat Ron Mandos zijn schilderstijl illustreert.
Al deze schilders zijn redelijk geworteld in het formele schilderen zelf, schilderen over schilderen dus. Dit is overduidelijk te zien bij het werk van Jacco Olivier en Bas Coenegracht. Ook de Ierse delegatie is opvallend formeel, duidelijk in de verf en opvallend kleurgebruik. Een erg mooie frisse aanvulling.
Het werk van Carl-Johan Hogberg is van een andere aard, ook hij kan prima uit de voeten met verf maar benaderd het beeld aanzienlijk conceptueler dan de schildersschilders.
Het werk van Stefan Petersis het meest opvallende binnen deze context. Niet alleen omdat het strikt tondi (ronde doeken) zijn. Maar ook omdat er een heel opmerkelijke spanning is tussen ruimtelijkheid en het platte in zijn werk. Daarbij is het ook nog goed geschilderd.
Is nog te zien tot en met de 4e van deze maand bij Ron Mandos te Amsterdam
Laat een reactie achter;