Wat is de meerwaarde op een beeld, en of het dan een foto is of een schilderij of een projectie, op de realiteit? Waarom zou je als kunstenaar al die moeite doen om iets na te maken uit de realiteit?
Ik liep bijna gedachteloos langs de werken van Wim Claesesen (1951). Archetypische locaties die duidelijk geschilderd waren vanaf een fotografische bron. Maar dan valt op, het is opvallend hoe a specifiek die typische locaties zijn. Alsof het filmsets zijn. Niet dat er per se iets hoeft plaats te vinden, het is niet alsof je verwacht dat er een gebeurtenis plaats vindt. Maar wel zijn het filmsets in die zin dat de plaatsen eigenlijk overal ter wereld zouden kunnen zijn. Dat de werken zo grafisch geschilderd zijn helpt daar zeker bij. Details zijn er niet tenzij ze functioneel zijn om het idee van het beeld zichtbaar te maken. Dat verklaard ook misschien waarom de beelden geschilderd zijn en het niet bij de foto’s bleef. Dan zat er waarschijnlijk teveel specifieke informatie in de beelden.
Aan een strand staat een hutje, ik kan me niet herinneren ooit zo’n hutje te hebben gezien op het strand. Op een ander werk zie je een stel schuurtjes met rode daken. Slechts een ervan heeft een klein raampje. Ik heb ook deze schuurtjes nog nooit gezien en toch weet ik dat ze bestaan net zoals dat hutje aan het strand ergens, het zou bij mij om de hoek kunnen zijn.
Pas als iemand je er op wijst dat zoiets kan bestaan zie je het. Misschien ben ik al duizend keer voorbij die schuurtjes en strandhutjes gelopen. Maar was er simpelweg niemand die me er op wees. Of je er dan fysiek op gewezen moet worden of via een schilderij of een foto maakt niet zo heel veel uit. In dit geval zijn het schilderijen…
Laat een reactie achter;