Roger Katwijk; Tessa Verder – ’t Tijdloze land

Misschien vinden sommigen de discussie omtrent fotografie versus schilderkunst een gepasseerd station. Ergens is het dat ook wel. Beide media hebben hun positie in de canon verworven en hun eigen discours. Toch is de betekenis van die media nog altijd verschillend. Hoe verhoudt het fotografische zich tot het geschilderde in de zin van betekenis? Welk van de twee media heeft meer werkelijkheid te melden?

Tessa Verder overzicht

Bij Tessa Verder (1967) een wijze om die bovenstaande vraag scherp te stellen. Ze combineert analoge fotografie met schilderkunstige fragmenten van oude meesters. Uiteindelijk ontstaat er een fotocollage van een romantisch landschap wat zowel uit de werkelijkheid lijkt te zijn gerukt, als een overgeromantiseerd decor. Dat kan een rotsmassa zijn met op een lucht van wat ooit wel eens een lucht van Jan van Goyen zou kunnen zijn geweest. Een ander moment is het een boslandschap waarvan een aantal bomen wel eens van BC Koekoek zouden kunnen zijn. Of equivalenten van dergelijke schilders. Een van de werken lijkt een lucht te hebben die me doet denken aan Caspar David Friedrich, maar eigenlijk maakt het volgens mij niet zo heel veel uit welk schilderij het precies is.

Waar het schilderij begint, de foto eindigt en andersom is bij Verders werk lang niet altijd even duidelijk. Sommige combinaties buiten elkaar prachtig uit zoals Blaue Blume 3 waarbij de wolkenlucht een zelfde kleur aan lijkt te nemen als de berg die we ervoor zien. In een oogopslag voel je aan dat er iets niet lekker zit in dat beeld, toch is het van een prachtige romantische schoonheid.

Maar de spanning tussen die foto en dat schilderkunstige, dat fascineert me. En daar krijg ik ook niet helemaal de vinger achter.