Rib; 4 works, 3 artists, one projection

Als je een nieuwe kunstruimte begint, dan pak je met de eerste opening flink uit. Tenminste, dat zou je denken.

Bij Rib pakken ze bij de allereerste tentoonstelling liever in. Er worden binnen slechts drie werken getoond in de ruimte en het vierde werk hangt bij de overbuurman. Nu zou dat nog zo kunnen zijn dat het flinke werken betreft, ruimtevullende sculpturen bijvoorbeeld. Maar juist het tegenovergestelde is waar. Als er veel publiek aanwezig was bij de opening zullen de meeste werken over het hoofd gezien zijn.

Rib Overzicht

Het werk dat je als eerste ziet is een wit plastic tasje. Je zou kunnen denken dat iemand het er per ongeluk heeft laten slingeren, er lijkt namelijk niets in te zitten. Toch blijft het tasje wel gewoon daar staan, het waait niet weg als je er langs loopt. Wat blijkt, het tasje zit letterlijk aan de grond genageld.

Het andere werk een rolmaat aan het plafond, je zou er bijna overheen kijken (of eigenlijk onderdoor). Ook al is hij twee meter uitgerold, een mens hoog, opvallen doet het werk niet. Het is een poetisch gebaar waarbij de hoogte van een bezoeker op het plafond geplaatst wordt, waarbij de ruimte die we innemen nog eens herhaald wordt boven ons hoofd.

En dan is er nog een videoprojectie te zien waarop een opening van een tentoonstelling uitloopt in een bizarre en absurde moordpartij. Bij de overbuurman zijn castingsfoto’s te zien van drie acteurs uit de videoprojectie. Voor de gemiddelde bezoeker van de snackbar zullen het onbegrijpelijke beelden zijn.

En zo gaan al die werken op een bepaalde manier over hoe je als toeschouwer, of wat er uberhaupt van je verwacht wordt en je beweegt in een kunstruimte. De film is een goed voorbeeld van hoe het niet moet, het tasje als hoe je kunst kan spelen met je vooraannames (van een tasje in dit geval) en de rolmaat als bewustwording van jezelf in zo’n ruimte. Dat bij de overbuurman ook werk te zien is, maakt ook de plaats van zo’n kunstruimte van belang. Want, deze staat dus ergens in Rotterdam, in een buurt waar ook mensen wonen en werken die niets hebben met kunst.

Het is misschien niet het uitpakken wat je zou verwachten van de eerste tentoonstelling. Juist met dat verwachtingspatroon spelen ze voor de toeschouwer. Wat neemt zo’n kunstinitiatief voor plek in voor de kunst, de bezoeker en ook de buurt. Eigenlijk maakt het dat tot een zeer prikkelende tentoonstelling die nieuwsgierig maakt naar volgende tentoonstellingen.

Steve van den Bosch – Bag (still) – Plastic tas

Steve van den Bosch – Bag (still) – Plastic tas (detail)

Steve van den Bosch – Above my head, flrom the floor up – Rolmaat

Christoph Meier & Axel Stockburger – Il Grande Silenzio – 9,45minuten HD video

Overbuurman snackbar Kam Tao

Christoph Meier & Axel Stockburger – Il Grande Silenzio, Posters of Casting Portraits, Jakob Lena, Ludwig, Richard – Posters

De openingstentoonstelling van Rib te Rotterdam is nog tot en met 14 november te bezoeken.