Naast een prachtige tentoonstelling, is RAW Art Fair vooral een beurs. Omdat ArtRotterdam de toegang voor vooral jongere galeriën wel erg lastig maakte, vond Bob Smit het tijd om zelf een beurs te beginnen. En zo gezegd, zo gedaan. In een paar maanden tijd stampte hij een beurs uit de grond die qua formaat bijna even groot is als de gewone beurs.
RAW is toegankelijk, RAW is een ervaring. Iedereen die interesse heeft in kunst kan binnen lopen, genieten van wat eten, genieten van wat muziek, en ja er is ook nog kunst. Het is vooral de sfeer waar RAW het van moet hebben. Er is ruimte en het is er gezellig.
Maar, er was dus ook nog kunst. Niet alles is even goed, het is eenmaal zo. De nadruk ligt er op wat rauwere street-artachtige kunst. Veel flitsende kleuren en veel snel schilderwerk. In tegenstelling tot de gewone beurs is conceptuele kunst hier nauwelijks te vinden, ook is er weinig minimalistisch werk. Maar dat wil nog altijd niet zeggen dat er geen juweeltjes te vinden zijn.
Deelnemende galerieën zijn; Meneer Malasch, Galerie Rob de Vries, Look For Art Gallery, Yellowhorse Gallery, Gallery Wilma!, Galerie Wit, Steendrukkerij Amsterdam, Andenken Galerie, The Garage Amsterdam, Bob Smit Gallery, WTC Art Gallery, Galerie Lutz, Witzenhausen Gallery, Rooftop Amsterdam, Galerie de Zaal, Galerie Brandt, Galerie Contempo, Buro Rotterdam, Galerie Stills, De Verdieping, Galerie Petra Nostheide-Eÿcke, Ton de Boer, St Art Gallery, Particles, Galerie With Tsjalling, Galerie Wilms, V!P’s Gallery, Ten Haaf Projects, Skin Gallery, Suzanne Biederberg Gallery, Galerie Hein Elferink, Phoebus Rotterdam, Terra Delft, Galerie Bart, Galerie8, Joey Ramone, Rize Art Gallery, Charlie Smith London, Dexgallery, Galerie Roger Katwijk, Galerie Majke Hüsstege, Galerie Judy Straten, Kolektif, Galerie Rademakers
Bij Galerie Bart waren naast Anne Forest en Femke Dekkers ook Jisan Ahn, allemaal vers van de academies.
Bob Smit had zelf een solo van Rob van der Hoeven, die naast de bekende plastic werken ook nog prints maakt.
Van deze jongen zou ik best schilderles willen. Niet zo zeer omdat het zo ontzettend goed werk is, of omdat het zo echt lijkt, maar vooral omdat het zo ontzettend gefocussed geschilderd is. Enorm strak!
De ontdekking van deze beurs was ongetwijfeld het werk van Zitwitz die schildertechnische problemen uitzoekt als beweging, kleur en ruimte. Prachtig.
Bijna vergeten topkunstenaar Leon Adriaans. De enige echte schilderboer.
Reinoud van Vught met een krachtig intens rood werk.
Zo over de top kitsch dat het supergoed wordt, Hans van Bentem.
Simon Schrikker met een gigantsich en indrukwekkend doek.
Werk op papier dat helaas bijna niet te fotograferen was. Het blijft lastig, om werk op papier op een goede manier te presenteren.
Dit… noujah, dat mag je zelf invullen waarom ik dit gefotografeerd heb.
Ego Leonard is erg grappig werk. Niet alleen omdat het continue legofiguren zijn maar ook de Banksy-achtige mentaliteit. Echt kunst van de straat die toegankelijk is. Daarbij is het consistent uitgevoerd, geen high art, maar wel erg sympathiek.
De buren van Whatspace zijn ook present en geven Tijl Orlando Frijns een solo.
Een Roland Sohier die toevallig op de grond stond.
Was de RAW geslaagd? Jazeker, vanuit de voorwaarden die van begin af aan gesteld waren; een toegankelijke kunstbeurs die een ervaring wordt. Dat maakt RAW tot een mooie aanvulling van de gewone ArtRotterdam. En het belangrijke is misschien wel, Rotterdam was 5 dagen overduidelijk het centrum van de kunst in Nederland. Nog nooit was er zoveel levendigheid bij elkaar.
Volgend jaar weer?