Quartair; Neko Jita

Ik loop nogal achter met mijn blogposts; gisteren was ik in Groningen waar ik van alles gezien heb, morgen ben ik in Amsterdam om van alles te bekijken, maar ik heb nog redelijk wat uit Den Haag liggen van afgelopen zaterdag.

Enfin, een van de locaties waar ik aan de hand van tips naartoe ben gegaan vorige week zaterdag was Quartair. Daar was tot die dag een tentoonstelling te zien die kunstenaars verzameld had die allemaal iets hadden met Japan en, op 1 uitzondering na, daar ook allen geweest waren.

Seekee Chung, Karin van Dam, Sibylle Eimermacher, Robin de Goede, Daan van Golden, Erik-Jan Ligtvoet, Huub van der Loo, Nico Kos, Rens Krikhaar, Stefanie Scholte, Martine Stig, WassinkLundgren

Wat op zijn minst even gemeld moet worden is dat het een prachtige ruimte is die de redelijk grote hoeveelheid kunstenaars prima weet te herbergen. Iedere kunstenaar is vertegenwoordigd met enkele werken aan 1 muur. Het zijn steeds kleine hoopjes werk en dan een hoop lege muur. Ik vraag me af of het meer de intentie was om een kunstenaar te tonen of werken te tonen die samen, als een tentoonstelling, een blik geven op Japan aan de hand van kunstenaars. De link naar Japan is bij alle kunstenaars of zichtbaar (overduidelijk Japanse mensen of Japanse vormentaal) of voelbaar (meer in een mentaliteit). Mijn enige kritiekpunt was dan ook eigenlijk dat de link naar Japan misschien te overduidelijk in de vorm zat, het was direct duidelijk dat alle werken iets hadden met Japan. Maar of dat nu echt een probleem was? Het gaf een goede ingang in een hoop werk op een manier zoals die verder zelden gegeven wordt.

Het was een prettige verzameling werk van kunstenaars die duidelijk iets hebben met Japan. En dat daar naast wat onbekendere kunstenaars ook werk van Daan van Golden tussen hangt zegt genoeg over de ambities van deze mooie ruimte. Deze staat bij dezen op mijn vaste lijstje voor Den Haag.