Prospects 2024

Met ArtRotterdam is er ook het terugkerende fenomeen Prospects. Maar liefst 86 jonge kunstenaars die maximaal 4 jaar geleden zijn afgestudeerd, ontvingen in 2022 een financiële impuls van het Mondriaan Fonds en mogen nu tonen wat dat opgeleverd heeft.

Hoewel het lastig is verschillende edities met elkaar te vergelijken, zijn er tendenzen te benoemen. Het meest opvallend is alleen dit keer de architectuur waarop alles getoond wordt. Deze wisselt eigenlijk al vanaf de allereerste editie vrijwel jaarlijks. Omdat het aantal deelnemers veranderd en ook de wensen van die kunstenaars is dat niet zo vreemd, maar de oplossing daartoe is niet ieder jaar even succesvol. Dit jaar lijkt er ineens een zee van ruimte en krijgt ieder werk uitgebreid de ruimte. Geen enkele presentatie lijkt gepropt. Uitzondering zijn misschien de videopresentaties die op een rij in relatief kleine dark rooms zijn met kleine bankjes. Aangezien sommige films langer duren dan enkele minuten zijn de bankjes veel bezet. Ik zal eerlijk toegeven dat ik ze dus ook niet allemaal heb gezien.

Wat vooral opvalt is dat waar de gewone kunstbeurs uitblinkt in de afwezigheid van statements, er hier opvallend veel grotere projecten te zien zijn. Denk bijvoorbeeld aan het werk van Annemarie Wadlow, Ian Skirvin, Michal Kruger, Kokou Ferdinand Makouvia of Cas van Deurssen. Stuk voor stuk flinke werken. Niet dat er geen ruimte is voor kleine intieme gebaren want die zijn er net zo goed zoals het werk van Dion Rosina die slechts een klein werk toont, of de bescheiden TV-schermen van Ahmad Mallah & Rebecca Lillich Kruger, of de textielwerken van Brownen Jones. En zo kan ik nog wel even doorgaan.

Al met al een zeer fijne editie waarin de rijkdom van mogelijke praktijken die ondersteund zijn goed zichtbaar wordt. Het is te hopen dat dat volgende editie in de Ahoy ook een mooie plek weet te vinden.

Hier volgt een beeldverslag van wat er zoal opviel.