Het is inmiddels de tiende editie van Prospects, het podium voor startende kunstenaars die het jaar ervoor een financiële impuls mochten ontvangen van het Mondriaan Fonds. Hoewel de eerste editie niet bepaald een succes was mocht het mee verhuizen met de beurs naar de Van Nelle fabriek. Het bracht ook direct de mogelijkheid mee om meer talent te tonen.
Hoewel het aantal van 88 exposanten veel lijkt, is het nog altijd minder dan de editie van bijvoorbeeld 2014 waar het er 92 waren. Waarom er dit jaar voor een extra ruimte is gekozen aan de overzijde van het beursgebouw is mij een raadsel. Lang niet alle bezoekers hadden in de gaten dat Prospects groter was dan enkel de gebruikelijke hal. En hoewel het de kunstenaars een groter podium geeft, is het ook maar de vraag of dat nu wel zo nodig is. Lang niet alle kunstenaars kunnen uit de voeten met de grote ruimte, kleine gebaren worden al snel overschaduwt door de rest. En vooral, het maakt het van een mooi voorproefje, tot een volwaardige kunstbeurs in hapklare brokken. Veel kunstenaars zouden zo een stand kunnen vullen in de reguliere beurs met het werk dat ze hier tonen. Het maakt lang niet altijd nieuwsgierig naar meer, en dat was nu net de grootste troef van Prospects: Het tonen van jong talent waar we nog meer van verwachten.
Hier een beeldverslag van wat er zoal om diverse redenen opviel.
ontwikkeling van jong talent.
Hier een beeldverslag van wat er zoal om diverse redenen opviel.
verrassend zoveel talent, Genoten.