Abstracte schilderkunst heeft het imago moeilijk te zijn. Het ontbreken van een herkenbare voorstelling is voor het grote publiek vaak reden tot onbegrip. Wat die klodders verf op doet moeten voorstellen is geen onbegrijpelijke. Eeuwenlang zijn we opgegroeit met het idee dat een schilderij een venster is op een andere werkelijkheid. En dus wordt deze vaak nog gezocht als handvat naar wat de schilder met het werk ambieert te laten zien.
Toch is dit voor veel kunstenaars al lang niet meer aan de orde. Schilders tonen ons geen blik op een andere werkelijkheid, ze tonen ons een schilderij. Een schilderij is niet langer een illusie van een ruimte, het is tevens een object.
Het werk van Sergio de Beukelaer (1971) is misschien wel de meest radicale uitkomst van die opvatting. Hoewel zijn werk schilderkunstig is, namelijk verf op doek aan een muur, zijn het fysieke objecten geworden. De stukken canvas zijn niet op een doek gespannen maar op ruimtelijke vormen. Heel nauwkeurig is het doek gewikkeld om cilinders en kubussen. Vervolgens net zo geconcentreerd voorzien van een kleur. Sommige werken zijn tamelijk zwart wit, maar wat opvalt zijn de sterke heldere kleuren zoals diepblauw, helder geel, fel roze en zelfs fluor. Omdat die kleuren niet enkel vlak op een doek te zien zijn, worden ze ruimtelijk en onderdeel van de fysieke verschijning. Het zijn weloverwogen composities geworden van ruimtelijke verschijningen van kleur. Door de muren eveneens van kleur te voorzien is de galerie veranderd in een totaal-ervaring van kleur.
Geen moment duikt de vraag op wat het werk voor moet stellen. Het stelt niets voor, het is zichzelf. Het is geworden tot realiteit. Een realiteit van kleur die verschijnt in die nauwkeurig samengestelde ruimtelijke vormen.
(De foto’s geven slechts een matige impressie van de kleurkwaliteit, helaas is de kleurruimte van digitale reproducties niet zo optimaal als die van de fysieke werkelijkheid waarin de werken zich aandienen.)
De tentoonstelling is nog te zien tot en met 9 januari 2022 bij Plus One Gallery te Antwerpen.
Gelukkig nieuwjaar Niek!
Over deze tentoonstelling had je ons wel eerder mogen informeren, dan was ik ondanks de drommen Nederlanders toch ook naar Antwerpen gereden. Schitterend!
Dag Henkjan, jij ook uiteraard de beste wensen voor 2022. Helaas was ik niet eerder in de gelegenheid te schrijven. Maar er komt zeker en vast nog wel een andere gelegenheid.