![In het Christendom is het opvallend dat altijd het duurste schilderwerk de Maria was en niet de Christus. Het is sowieso opmerkelijk dat er een grotere Mariaverering is dan een […]](https://i0.wp.com/www.lost-painters.nl/wp-content/uploads/Park1.jpg?resize=640%2C250 "PARK; Maria Hemels Blauw")
In het Christendom is het opvallend dat altijd het duurste schilderwerk de Maria was en niet de Christus. Het is sowieso opmerkelijk dat er een grotere Mariaverering is dan een Christusverering maar dat ter zijde. Het gewaad van Maria is in de regel blauw, bij voorkeur diepblauw.
Park overzicht
Park Overzicht (bloemen)
Hoe dat komt is eigenlijk best logisch, aan een halfnaakte Christus aan het kruis, of als baby, valt er weinig te spelen met kleur. Maar het gewaad van de onbevlekt ontvangen maagd natuurlijk wel. Dus, de allerduurste kleur werd bewaard voor Maria; Lapis Lazuli, ook wel bekend als Ultramarijn. Ultramarijn betekend iets van de strekking van over de zee. De kleur kwam per schip vanuit gebergte in Afganistan uit een lastig te verwerken steensoort. Nog altijd is het originele Lapis Lazuli duurder dan goud. Het is dan ook niet verwonderlijk dat toen Giotto zijn Maria schilderde, de opdrachtgever een vooraf bepaalde hoeveelheid Lapiz Lazuli besteld had en onder zijn oog volledig opgebruikt werd. Stel je voor dat de schilder een grammetje zou smokkelen voor eigen gebruik!
Het kan zomaar een thema zijn voor een tentoonstelling. Officiële aanleiding is de 50-jarige viering van Onze Lieve Vrouwe ter Nood kapel te Tilburg, maar zonder dat jubileum had deze tentoonstelling ook prima kunnen bestaan. Hier is het blauw van Maria en haar betekenis als uitgangspunt genomen voor een toonzetting als tentoonstelling. Opvallend is het nagenoeg ontbreken van Maria-beelden, op een enkeling na, maar juist veel grote abstracties. Extra opvallend is de hoeveelheid textiel, zowel op de vloer als aan de wanden.
De kleur blauw schijnt sporadisch overal door, als een resonerende toon. Maar de schilder is spaarzaam geweest met de hoeveelheden Lapis Lazuli, de kleur komt overal terug, maar nergens overheersend. Yves Klein blauwe werken ontbreken gelukkig. Dat maakt deze tentoonstelling niet zo zeer een viering van het blauw, maar wel van het hemelse.
Niels Broszat – De Tweede Verdrinking bij Diepzee – Olieverf en houtskool op katoen
Niels Broszat – Icoon 010 – Eitempera en olieverf op paneel
Claudy Jongstra – Zonder Titel – Wol van Drentse Heideschaap, ruwe zijde en mohair
Claudy Jongstra – Zonder Titel – Wol van Drentse Heideschaap, ruwe zijde en mohair (detail)
Marc Mulders – Maria Hemels Blauw – Emaille schildering op floatglas ingebrand
Marc Mulders – Maria Hemels Blauw – Emaille schildering op floatglas ingebrand
Reinoud van Vught – Zonder Titel – Diverse garens
Marc Mulders – Pelgrimage – Axminster geweven
Josine Timmer – Zonder Titel – Acrylinkt op papier
Josine Timmer – Zonder Titel – Acrylinkt op papier (detail)
Atelier Artenzo, W Eigenraam – Maria
Atelier Artenzo, J Ophey – Maria
Het werk van Pavel van Houten heeft een schriftelijke toelichting op de wand. Dat maakt het verreweg tot het meest conceptuele werk hier maar ook een van de meest direct spiritueel beladen wat een paradoxale combinatie is.
Ik reisde voor deze expositie naar Montserrat, in de Spaanse bergen, waar Maria verscheen in het jaar 880. Op de precieze plek van haar verschijning verzamelde ik stof van de grond en kalk van de muren, om dit te verwerken in de bidprentjes die nu voor u liggen.
Pavel van Houten – Stof – Bidprentjes met stof uit Santa Cueva, verschillende Morenta devotionalia en video
Pavel van Houten – Stof – Bidprentjes met stof uit Santa Cueva, verschillende Morenta devotionalia en video
Pavel van Houten – Stof – Bidprentjes met stof uit Santa Cueva, verschillende Morenta devotionalia en video (detail)
Niels Broszat – Iconen Reeks – Eitempera en olieverf op paneel
Olphaert den Otter – Uit de Stal en Kluismorfologie serie, Geen Madonne in de grot van Leonardo & Geen Aanbidding van Foppa – Eitempera op papier
De tentoonstelling is nog tot en met 16 november te zien bij Park te Tilburg.
Mooi verslag Niek. Mijn Icoon #010 is een en al Lapiz Lazuli. Had je dat gezien?
@Niels, Uitzonderingen bevestigen de regel toch ;)? Enneh, echte Lapis of de synthetische ultramarijn? Want dan mag dat werkje wel wat kosten, zit er zeker voor een paar honderd euro aan pigment op.
Wat denk je zelf? 😀
@Niels ;).
hee niels
ik mis de winnaar van de koninklijke prijs voor de schilderkunst 2013?
Vreemd….
@Ohneehe, 1, daar heeft Niels Broszat niets mee van doen. 2. Alsof het winnen van een prijs direct betekend dat deze in alle beeldverslagen dient te worden opgenomen? We kijken met de ogen en niet met de oren toch?
En we lezen met het verstand dacht ik.. Wat een platitudes.Betekent schrijf je in dit geval overigens met een t.
Van mij hoef je niks op te nemen, jouw site. . Ik verbaasde mij alleen maar over de selectieve waarnemening.
Hindert u het oog ruk het uit !
marcus 9 vers 43.
@Ohneehe
Het gaat er om dat de boodschap duidelijk is toch? Mij hoor je ook niet over het gebruik van incorrectie interpunctie?
Over de selectieve waarneming, er vallen wel meer werken buiten de boot in deze review. Voor verdere disclaimer verwijs ik door naar de ‘info’ knop.
U kunt natuurlijk ook gewoon zelf gaan kijken bij Park te Tilburg (en zelf een review schrijven mocht u dat willen met alle werken daarin).
beste niek,
ik weet niet waar het jou om gaat. Dat gaat mij ook niks aan. Ik was daar. Ik zag het werk van 8 kunstenaars, bij elkaar gezocht door mark mulders. Ik heb er van genoten, 7 Voorzie jij van commentaar en foto’s. (Soms zelfs twee of meer).
Dus vroeg ik me af waarom je het werk van Jorn van Leeuwen nergens vermeldt. Dat het niet de eerste de beste is meende ik te moeten aangeven door hem te betitelen als een winnaar van de koninklijke prijs. Jij geeft daar blijkbaar niks om.
Dat kan. Je zal daar wel je redenen voor hebben.
Maar dat je vervolgens het werk niet de moeite waard vindt om te vermelden als je de tentoonstelling bespreekt begrijp ik niet echt. Zeker niet als het de enige is die je niet vermeldt. Daar ben ik in geinteresseerd. Ik was er nl nogal van onder de indruk.
@Ohneehe,
Er zijn naast het werk van Jorn van Leeuwen meerdere werken die niet getoond worden, zoals ook werk van Marc Mulders, Niels Broszat en Atelier Artenzo (elk werk is van een andere hand). De reden waarom zijn onderhevig aan criteria van hoeverre ze binnen de constellatie beelden in de tentoonstelling van belang zijn of beeldende kracht hebben. Binnen deze context is het werk van Van Leeuwen niet sterk. Dat u daar anders over denkt kan maar is voor mij rede om het niet binnen deze review te benoemen.
Het winnen van een kunstprijs (hoe klein ook) is een indicatie zijn, echter moet het belang ervan altijd op het werk worden afgewogen. De Schilderprijs winnen gun ik iedereen van harte, maar dat zegt verder helemaal niets.
Zo vergat de prijs veel bekende namen zoals Zandvliet, Birza, Mulders, Andriesse (beiden!), Akkerman, Daniels, Scholte, Dumas, en zijn er vooral veel namen (zelfs uit de recente geschiedenis) die inmiddels al totaal vergeten zijn. Of de Schildersprijs dergelijke talenten over het hoofd blijft zien is nu moeilijk te zeggen, maar het argument dat een kunstenaar dan niet de eerste beste is, gaat bij deze prijs in elk geval niet op.
Beste Niek,
Het doet er weinig toe hoe ik erover denk. Ik heb die beelden niet uitgezocht!
Jij hebt er een eigen mening over. Ik had alleen de vraag waarom je een (1) kunstenaar weglaat gesteld.
Ik lees uit je omstandige antwoord dat jij de “constellatie beelden” beter begrijpt dan de samensteller ervan, in casu mark mulders zelf. Dat is interessant!
De diepere betekenis ervan kan je alleen nog niet helemaal onder woorden brengen?
Verder zitten prijzen je blijkbaar hoog.
Ik weet niet zoveel van kunst. Maar een prijs aan iemand toekennen betekent nu eenmaal een ander uitsluiten. Als je meedoet erken je het bestaanrecht ervan. Er wordt niemand vergeten. Er worden er alleen maar een beperkt aantal van uitgereikt aan mededingers.
Dat maakt een prijs een prijs.
En in de vergetelheid raken we allemaal. Ashes to ashes.
Ik kan geen brood van je antwoord(en) bakken Niek, het spijt me.
@Ohneehe,
Zie het dan zo, een review op Lost Painters is net een prijs. Sommige zitten er bij, sommige niet. De redenen waarom wel of waarom niet doen er dan niet meer toe. Je kunt immer niet iedereen een prijs geven.
Het zal overigens niet de eerste keer zijn dat Marc en ik van gedachten wisselen om vervolgens tot nieuwe inzichten te komen. Dat hoef ik echter niet hier te doen, dat doe ik graag met Marc zelf.
Bij een prijs zijn de criteria helder gesteld (uitgezonderd die van Ca-YacZ dit jaar) en jou blog is een subjectieve samenstelling voor je eigen artistieke onderzoek.
Daardoor kan je dus ten eerste niet stellen dat je jouw blog als een prijs kan zien, en ten tweede je dan nog geen goed antwoord hebt gegeven over het feit dat je van alle deelnemers beeld toont behalve die van Jorn van Leeuwen.
Het zou dan naar mijn idee beter zijn om jouw reden van weglaten te beargumenteren in dit geval (of juist aangeven dat je dit niet wil doen omdat het je eigen onderzoek is en je dit zelf mag weten), dan dat je het gooit op een prijs.
Beste Nina,
Zoals ik de discussie lees heeft hij niet alleen Jorn eruit gelaten maar ook bijvoorbeeld Marc. (Die hij in andere posten wel weer heeft laten zien, dus niet meteen als negatief oordeel over de kunstenaar in kwestie.)
En zoals ik begrijp heeft hij hun werk eruit gelaten omdat het niks toevoegt aan het beeldverslag van de tentoonstelling. Oftewel niet sterk zat binnen de tentoonstelling om te laten zien in zijn optiek.
Zijn blog, zijn keuze toch 🙂
@Nina,
Ik ben het met je eens dat die vergelijking niet helemaal klopt. Die stopt met het feit dat er altijd sommige dingen wel, en andere dingen niet uitgekozen worden. Op basis van welke criteria maakt vervolgens niet uit, die zijn ook bij prijzen nooit absoluut. Dat was dus ook de vergelijking.
Nogmaals. De rede dat het werk van Van Leeuwen (maar ook werken van Mulders, Van Vught, Artenzo, en Jongstra) hier niet bij zit is nogmaals omdat het binnen deze context niet zo van belang is voor het geheel.
@ Klaas: het werk van Jorn is nergens te zien in het beeldverslag toch? En als het er uit wordt gelaten omdat het niks toevoegt aan het beeldverslag, lees in jouw woorden: niet sterk zat binnen de tentoonstelling, wie is Niek dan om dat te bepalen? Niek vindt het niet sterk, dat wil niet zeggen dat het niet sterk is. Daar zit de crux.
@ Niek: een aantal werken van de genoemde kunstenaars worden niet vermeld, maar het werk van Jorn helemaal niet. Als je het hebt over de expositie, is het met het aantal kunstenaars wat hier aan mee doet, toch raar dat hij dan niet wordt getoond in het belang waar jij over spreekt?
@Nina het blijft Niek’s beeldverslag, en niet het een verslag naar jouw visie 😉
Dus nogmaals zijn blog, zijn keuzes 🙂
@klaas als het maar geluid maakt. Dat wordt niet beter door die belachelijke poppetjes.
@nina messcherpe analyse, dank
@Nina, ohneehe, Klaas,
Dus het probleem, behalve dat ik geen werk van Ria Mul en Van Leeuwen heb opgenomen omdat ik ze niet sterk vind binnen deze context, is precies?
Of mag ik op mijn eigen platform zelf mijn regels niet bepalen? Of betrap je me nu op een feitelijke onjuistheid (ik probeer ze tot een absoluut minimum te beperken maar het gebeurt helaas wel eens)? Of heb ik beweerd absoluut en volledig te zijn? Ben ik Mul, Van Leeuwen, jou, Ohneehe, Klaas of zelfs Mulders iets verschuldigd? Of heb ik jullie verplicht hier dit alles te moeten lezen of zelfs te voor betalen?
Zolang het antwoord op al die vragen “nee” is, wat is dan wel precies het probleem?
(…) “De reden waarom zijn onderhevig aan criteria van hoeverre ze binnen de constellatie beelden in de tentoonstelling van belang zijn of beeldende kracht hebben. Binnen deze context is het werk van Van Leeuwen niet sterk.”
(…) “De rede dat het werk van Van Leeuwen (maar ook werken van Mulders, Van Vught, Artenzo, en Jongstra) hier niet bij zit is nogmaals omdat het binnen deze context niet zo van belang is voor het geheel.”
Twee aannames van jou, die als je het juist geformuleerd zou hebben naar de inhoud van je blog, had omschreven als jouw mening, en niet als stelling. Op deze manier lijkt het hierdoor alsof je nogal hoog van de toren blaast (nogmaals: lijkt) waarmee je denk ik voor stijve nekharen zorgt. Het zijn jóu aannames, en niet die van de ‘kunstwereld’. Het zijn jóuw uitspraken, en niet die van een groep mensen. Voorzichtigheid geboden, want ik betrap je soms inderdaad op feitelijke onjuistheden. En ik snap dat je niet perfect bent, ik evenmin, laten we daar duidelijk over zijn, maar wat mij opvalt is dat ik vaker zulke uitspraken tegen kom op jouw blog waarin je het niet duidt als mening, maar als stelling. En ja, daar reageer ik soms op om de dingen wat te nuanceren.
@Nina,
Als er een absolute waarde-conclusie van een kunstwerk is, waar is die dan?
Wie is die groep mensen die die uitspraken mogen doen? Wie bepaald of die mensen daar wel deskundig genoeg voor zijn? Wie is die kunstwereld dan?
Of is het zo dat het een continue compromis is van stellingen, wat overigens een synoniem is van meningen, die altijd aan discussie onderhevig zijn? Een oneindige status flux waarbij iedereen (hetzij met andere posities en dus algemene relevantie) een stelling mag doen?
Als je me betrapt op feitelijke onjuistheden, noem ze dan. Graag met bronvermelding wat het wel zou moeten zijn.
Maar beste Nina, maar doe jij nu niet het zelfde ‘fout’ als Niek? Jij zet je aannames zoals een blog gerund moet worden neer als feiten. En blaast hoog van de toren dat zijn manier fout is en anders moet.
fout die me iig opvalt: *jouw aannames*
Het begint een beetje groteske vormen aan te nemen Niek. Volgens mij schrijf je een blog voor andere mensen. Dat is namelijk de bedoeling van een blog. Je noemt het zelfs een “magazine”. Alleen mag ik (en nina) niet vragen waarom je een werk niet vermeldt waar ik redelijk van onder de indruk was.
Dan probeert nina nog eens uit te leggen dat de vraag niet zo vreemd was. En dan wordt het ineens weer gifig principieel jouw site waar jij mag zeggen wat je wil en waar je niemand verantwoording voor hoeft af te leggen. Ook goed.
Ondertussen hou je de argumenten voor je: “dat bespreek ik wel met marc” waarom iets wel of niet bijdraagt aan de constellatie. Een zielig “ik weet het wel maar ik vertel het lekker niet” En er vindt een schijn discussie plaats die je elke keer besluit met het argument dat de site van jou is en afleidt van de oorspronkelijk simpele vraag. Een ernstig vermoeden rijst dat er wat anders achter zit. Waar je die Mul toch ineens vandaan tovert, die zag ik niet in het rijtje van exposanten staan.
Als het gaat om het trieste winnen van discussietjes, en niet om een uitwisseling van ideeën en argumenten die het geheel rijker maken waarom geef je dan de gelegenheid om te reageren.
IK hoef inmiddels niet meer te weten waarom.
Ik vind je site mooi Niek al was het alleen al door het werk wat er in zit, mijn complimenten!
Maar discussies kan je beter laten als het je gaat om te winnen. Jij hebt gewonnen, jij mag het laatste woord. Het is jouw site. Wij betalen er niet voor. Jij hebt ons niet verplicht tot lezen.
Punt uit.
@Ohneehe,
Dank voor je verhelderende reactie. Volgens mij gaat het hier om een communicatievergissing. (Ik heb het even puntsgewijs genoteerd om het overzicht te bewaren.)
1. De vraag werd verlegd naar dat ik het werk niet mocht weglaten en wie ik was om dat hier te doen. Vandaar de argumentatie en dat vervolg.
2. Als je wilt weten waarom ik het betreffende werk niet goed genoeg is om bijgesloten te worden is een heel ander verhaal en is vervolgens niet gevraagd. (want zie hierboven)
De redenen daarvoor is allereerst omdat er ander werk was wat meer aansloot bij het letterlijke thema, namelijk blauw en/of Maria. Vervolgens heeft veel werk een of letterlijke of figuurlijk (conceptueel zo je wilt) abstractie in relatie tot dat blauw of Maria. Denk aan het blauw van Jongstra of het conceptuele werk van Pavel van Houten. Daarom doet het werk van Timmer het in deze context ook zo goed omdat het werk ineens een stoffelijk abstracte kwaliteit krijgt en het vanwege het formaat het arbeidsintensieve (wat er nog steeds inzit!) minder groots maakt maar als geheel nog sterker. Ook het feit dat het diametraal tegenover dat van Jongstra hangt maakt de beeldrijm inhoudelijk sterker.
Bij het werk van Jorn is de directe link minder zichtbaar in vergelijking met de andere werken. Daarbij is de concentratie (van dat arbeidsintensieve wat dus ook bij zijn buurman van Timmer het geval is) lager dan bij Timmer, wat het dus qua ‘energie’-niveau als beeld minder krachtig maakt.
Hetgeen wat rest in het werk in relatie tot het andere is dus enkel het effect (wat gebaseerd is op de bekende zwart-wit-contract strategie) van het beeld. Op zichzelf bekeken is het een prima werk, maar binnen de tentoonstelling minder van belang vergeleken met andere werk (die ik dus hier wel toon) in het belang van de tentoonstelling haar parameters. (Zie persbericht voor de parameters).
Kortweg gezegd, het werk is in relatie tot de rest binnen het belang van de tentoonstelling als geheel niet sterk genoeg om hier ook getoond te worden.
3. Ria Mul haar werk hing naast dat van Jorn van Leeuwen.
rede?
@David, die opmerking moet je even verduidelijken.
@Niek
hehe kostte dat even moeite. Je hebt in ieder geval de moeite genomen alsnog een steekhoudend antwoord te formuleren!
Over een aantal dingen zullen we het niet eens worden, maar dat geeft ook niet. Bijvoorbeeld de getrooste inspanning. Jij hebt blijkbaar een ander idee over de die duizenden minuscule lijntjes. Zonderzelf tekenaar te zijn lijkt me alleen al het doelloos trekken daarvan al geestverruimend monnikenwerk!
Verder begrijp ik, ondanks je uitleg, nog steeds het het ontbreken van een relatie met het letterlijk thema niet.Toen ik rustig voor de tekening ging staan (je staat er inderdaad wat te dicht op gezien de grotte van het beeld) en een poosje bleef kijken zag ik vanzelf een madonna opdoemen uit de zwart-grijze mist in het midden. Bescheiden. Ijl en sereen. Omlijst door vlinders of dansende harten. Jorn heeft zijn geranium geofferd/ondergeschikt gemaakt aan een omlijsting van de madonna. Dat lijkt mij aardig passen in het letterlijk thema. Maar ook daar kunnen we prima van mening over verschillen.
met vr grt. oheehe.
Niek zal waarschijnlijk de eerste zijn om te beweren dat objectiviteit niet bestaat, maar ook ik stoor me soms mateloos aan het subjectieve en zelfs hautaine toontje dat hij voert, op het autistische af. Maar ik leg me neer bij het gegeven dat hij de moeite neemt om exposities te bezoeken en er iets over te schrijven. Er zijn ook nog andere kunstblogs.
@Pim,
Dan wens ik je veel plezier op die andere blogs.