PARK; Hadassah Emmerich & Nadia Naveau

Recent zat ik naar een lezing van Jerry Saltz te luisteren, het is van harte aanbevolen. Saltz wordt in New York als toonaangevend kunstcriticus beschouwd en zijn stukken zijn vaak scherp en met enig gevoel voor humor tegelijk. Eén van de dingen die hij in zijn presentatie aanhaalt is dat kunstenaars eigenlijk nooit zo heel erg nieuwsgierig zijn naar het waarom van een werk. Veel mensen vragen wat iets voorsteld, waarom het zo gemaakt is. De meeste kunstenaars kijken daar niet per sé naar, die kijken naar hoe iets gemaakt is. Saltz pleit voor een herwaardering van hoe het gemaakt is als de betekenis van een werk.

Het doet me denken aan een uitspraak van David Salle in zijn boek How to See (eveneens een aanrader) over het werk van Alex Katz. Als je een Alex Katz uit een vliegtuig gooit zie je vanaf de grond toch nog direct dat het een werk van Katz zou zijn. Het idee is dat niet zozeer het ‘wat’ er is afgebeeld zo van belang is, maar de stijl van de kunstenaar. Stijl en techniek zijn sterk met elkaar verbonden. Bepaalde keuzes worden gemaakt op basis van intiutie of zelfs totaal onbewust. Je kunt wel proberen een werk van Alex Katz te kopieren, maar dan wordt het nog altijd herkenbaar als een Alex Katz (al dan wel of niet een goed gelukte).

Park Overzicht Park Overzicht

Het werk van zoasl Hadassah Emmerich (1974) als dat van Nadia Naveau (1975) is hier al vaker voorbij gekomen. Beide herken je uit duizenden, zou je hun werk uit het vliegtuig gooien herken je het. Bij beiden is eveneens het precieze ‘wat’ eigenlijk niet zo relevant. Het hoe iets gemaakt wordt veel meer. Welke keuzes zijn genomen om bepaalde elementen dan wel of niet met elkaar te verbinden.

De praktijken hebben in abstracte zin veel met elkaar gemeen. Het gaat om vormen, het gaat om kleuren, het gaat om het combineren van elementen. Soms komen die elementen uit de eigen praktijk voort, soms van buitenaf maar ook dan kunnen ze meermaals herhaald worden. Het is wat dat betreft een mooie combinatie dat ze nu samen te zien zijn bij PARK. Opvallend genoeg ook een van de eerste keren dat de grote ruimte van PARK perfect aansluit op de ambities van de kunstenaar. De ruimte lijkt hen als een handschoen te passen.

Of als een vliegtuig…

Nadia Naveau – Rose-Water Sun-King’s Delight – Gips en acrylverf Hadassah Emmerich – Stack – Drukinkt op vinyl Nadia Naveau – Roman Riots – Epoxy en staal Nadia Naveau – Roman Riots – Epoxy en staal Nadia Naveau – Roman Riots – Epoxy en staal (detail) Nadia Naveau – Roman Riots – Epoxy en staal (achterzijde) Nadia Naveau – Roman Riots – Epoxy en staal (achterzijde) Hadassah Emmerich – Paris – Drukinkt en olieverf op vinyl, zeven delen Hadassah Emmerich – Paris – Drukinkt en olieverf op vinyl, zeven delen Nadia Naveau – Danoota – Brons Nadia Naveau – Danoota – Brons Hadassah Emmerich – Pose I & Pose II – Olieverf en drukinkt op linnen Hadassah Emmerich – Blue Fold & Red Blue Fold & Blue Orange Fold – Olieverf en drukinkt op linnen Hadassah Emmerich – Blue Orange Fold – Olieverf en drukinkt op linnen (detail) Nadia Naveau – Funny Five Minutes, Goofin’ Around – Polyester en steengruis Nadia Naveau – Funny Five Minutes, Goofin’ Around – Polyester en steengruis (detail) Nadia Naveau – Niche Partie – Roestvrij staal en textiel Hadassah Emmerich – Paris – Drukinkt en olieverf op vinyl, zeven delen Nadia Naveau – Olympia & Figaro – Epoxy en ijzerpoeder Nadia Naveau – Golden Age Banquit – Gietijzer, staal en verkoperd staal