Painful Painting – Ronald Ophuis

Aankomende dinsdag is de documentaire Painful Painting over Ronald Ophuis (1968) te zien op Nederland 2. Ik kreeg hem alvast toegestuurd op DVD.

Lang dacht ik dat het een betrokken engagement was van Ronald Ophuis. Hij schildert wrede gebeurtenissen van de Tweede Wereldoorlog maar ook die van Srebrenica en Sierra Leone. Dat is nogal een hypocriete positie als je die aanneemt als kunstenaar vanuit een betrokkenheid. Immers, als je echt iets wilt doen aan kindsoldaten in Sierra Leone, dan heeft het weinig zin om daarover te schilderen. Dan moet je daar naartoe gaan en er iets mee doen.

Painful painting - Ronald Ophuis

Painful painting - Ronald Ophuis

Als er een ding duidelijk wordt in de documentaire, is het de analytische, niet-betrokken houding die Ophuis heeft bij wat hij schildert. Als mens erkent hij de gruwel er duidelijk wel van, maar daar gaat het hem in zijn werk niet om. Hij toont het gedrag van normale mensen onder extreme condities en is daarnaar opzoek. Dat doet in de film meermalen denken aan een goed voorbeeld van het boek Regarding the Pain of Others van Sontag. Het hypocriete wat ik Ophuis aanvankelijk zou toebedelen is onterecht gebleken. De wreedheid blijft, maar een mening erover van Ophuis blijft gelukkig uit.

Bijzonder is ook dat hij door de film heen in zijn gesprekken nergens een oordeel heeft over die wreedheid.

Painful painting - Ronald Ophuis

Dinsdag op TV op Nederland 2. Kijken dus.

Voor de echte liefhebbers: ik verloot de DVD van Ophuis die later ook verkrijgbaar zal zijn via o.a. Kunstbeeld onder de inzenders. Wil je de DVD hebben, reageer dan met “Ja ik wil”.