Ornis A Gallery; Marco den Breems – Ex Malo Bonum Ex Bonus Malum

Bij Ornis A. Gallery is al een poosje het ‘werk’ van Marco den Breems (1955) te zien.

Werk staat hierboven tussen haakjes, immers, ondanks het feit dat er wat te zien is, is er vooral veel niet te zien. Wat er wel te zien is, is eigenlijk niet waar we naar zouden moeten kijken. Het feitelijke werk van Marco den Breems is niet wat we zien. Wat we zien is een residu, een destillatie van ideeën in een vorm gegoten, omdat die ideeën een vorm nodig hadden om legaal te zijn. Marco den Breems is een activist, die de kunst gebruikt om activist te kunnen zijn. Den Breems is geen kunstenaar en zegt dat ook niet te zijn.

Hij is maatschappelijk zeer betrokken en ziet veel. Ondanks zijn Nederlandse naam doet vermoeden heeft hij niets met Nederland. Hij woont in Afrika waar hij veel terrorisme ziet ontwikkelen. Ook heeft hij gemerkt dat veel slechtheid in de mensheid zelf zit, op grond van maatschappelijke misvattingen. Hij heeft dit zelf ondervonden toen hij een kind wilde helpen maar werd aangezien voor een kidnapper. Natuurlijk heeft dit weinig te maken met het ‘werk’ dat er te zien is. Het echte werk is zijn activisme en pogingen om die misvattingen te tonen.

Een voorbeeld hiervan is hoe er wordt omgesprongen met religie. Er staat een houten kratje helemaal vol met crucifixen. Normaal kijken we daar niet na, maar als ik Althuis moet geloven heeft Den Breems dat kistje in die staat aangetroffen op de straat. Dat betekend ook dat iemand zijn religie weg gooit.

Den Breems is een pessimist over de maatschappij, dat is duidelijk.

Wat er nu te zien is bij Ornis A Gallery is dus ook niet te aanschouwen op de normale manieren waarop we naar kunst kijken. Maar op welke manier deze wel te aanschouwen is, dat is ook niet te zeggen. Je kunt nauwelijks zonder het verhaal van de kunstenaar om inzicht te krijgen in wat het werk echt is en niet het ogenschijnlijke ‘werk’ wat er in fysieke vorm te zien is.In feite is Althuis medeplichtig geworden aan de actie van Den Breems. Het geheel bevindt zich op een scherpe rand. Niet alleen over vragen wat kunst is, maar ook wat de maatschappij is, wat activisme is en wat de rol van een galerie kan zijn daarin. Balancerend op al die vragen, en heel scherp.

Misschien hoeft het werk niet in het echt gezien te worden, misschien is het voldoende de verhalen van Den Breems te horen… ik zou benieuwd zijn hoe hij er over zou vertellen.