Wat is dat nu toch eigenlijk, schilderen? Niet de daad van het schilderen, maar wat het teweeg brengt. Die penseelstreek wil van zichzelf ook iets.
Er zijn weinig kunstenaars zoals Rezi van Lankveld (1973). Het is op zichzelf geen wereldvernieuwend werk, het is traditionele verf op doek aan de muur. Maar met die verf weet ze wel heel nieuwe werelden te tonen. Composities van vorm en kleur, die nog niet bestonden en zo elk hun eigen picturale werkelijkheid tonen. Het lijk eenvoudig maar is ontzettend complex, de penseelstreek zet de toon maar de maker maakt de keuzes. In de werken zie je oplossingen van die vormen en kleuren. Soms verrassen die, soms lijkt het helemaal mis te gaan, maar altijd klopt het in het geheel.
Het is een schilderkunstige elegantie die een antwoord geeft op wat schilderen in wezen is; het verplaatsen van verf met als doel er een geheel van te maken. En probeer dat maar eens goed te doen.
Deze tentoonstelling was nog tot en met 10-10 te zien bij Office Baroque te Antwerpen.
Laat een reactie achter;