![Bij het NoordBrabants Museum is naast de vaste collectie ook ruimte voor tentoonstellingen. Op dit moment is dat onder andere een overzichtstentoonstelling van het werk van Marc Mulders (1958). Dat is helemaal […]](https://i0.wp.com/www.lost-painters.nl/wp-content/uploads/Noord-Brabants-Museum.jpg?resize=640%2C250 "NoordBrabants Museum; Marc Mulders – The Moonlight Garden")
Bij het NoordBrabants Museum is naast de vaste collectie ook ruimte voor tentoonstellingen. Op dit moment is dat onder andere een overzichtstentoonstelling van het werk van Marc Mulders (1958). Dat is helemaal niet zo gek, Mulders behoort al jaren tot de top van Nederland als het om schilderen gaat, is voor het grote publiek toegankelijk en hij komt uit Brabant. Dus begrijpelijk dat het NoordBrabants Museum hem graag met de heropening toont.
Maar, had Mulders dat zelf eigenlijk wel moeten willen? Is het voor een overzichtstentoonstelling voor een kunstenaar van zijn kaliber wel een waardige plaats? Zoals ik eerder al aangaf heeft het museum bij de vaste collectie (vooral het hedendaagse) steken laten vallen: werken hangen dicht op elkaar, belichting is soms slecht en er is geen oog voor combinaties van werken die samen een groter verhaal zouden kunnen vertellen. Ook bij de tentoonstelling van Mulders werken die punten tegen. Zijn enorme glas-in-loodraam ‘Moonlight Garden’ past maar net in de ruimte. De werken op papier zijn liefdeloos in een rij aan een wand gehangen met zeer slechte verlichting. De bordjes zijn te dicht op de werken geplaatst en bovendien erg belerend. De wandkleden passen er net niet in qua hoogte. Het lijkt er op dat het museum letterlijk te klein is voor het werk van Mulders. Een scherpere selectie in de werken had het probleem qua ruimte kunnen oplossen. Maar dan zou de tentoonstelling als overzicht echter geen recht doen aan het werk van Mulders.
De werken van Mulders overtuigen namelijk wel. Werk voor werk is te zien hoe hij de grote hoeveelheden verf weet om te kneden naar betekenis. Opmerkelijk is vooral hoe de ontwikkeling in zijn werk goed te volgen is en ook de verbreding van de media waar hij mee werkt. Voor mij zijn vooral de vroegere werken een ontdekking en ben dan ook aangenaam verbaasd over zijn zwart-grijze werken. Die getuigen niet alleen van beladenheid in betekenis maar ook zeer kundig schilderen met een zeer beperkt palet. Zijn recente werk is kleurrijk en los van een voorstelling. Een groter contrast is bijna niet in te denken en toch blijft het duidelijk het werk van Marc Mulders.
Al met al is het voor de liefhebbers van het werk van Mulders verplichte kost. Een “schitterend hoogtepunt” zoals het museum beloofd is het niet, niet vanwege het werk maar vanwege de locatie. Hopelijk is het volgende retrospectief op een meer eervolle plek.
Een selectie uit de 80 werken die er te zien zijn:
Marc Mulders – Gehangen Fazant – Olieverf op doek
Marc Mulders – Corpus op Ateliervloer – Olieverf op doek
Marc Mulders – Ecce Homo – Olieverf op doek
Marc Mulders – Ecce Homo – Olieverf op doek (detail)
Marc Mulders – Ecce Homo – Olieverf op doek (detail)
Marc Mulders – Corpo di Napoli – Olieverf op doek
Marc Mulders – Bloemen Maesta nr 1 – Olieverf op doek
Marc Mulders – Bloemen Maesta nr 1 – Olieverf op doek (detail)
Marc Mulders – Bloesem nr II – Olieverf op doek
Marc Mulders – Everzwijn I – Olieverf op doek
Marc Mulders – Everzwijn I – Olieverf op doek (detail)
Marc Mulders – Ganzen – Olieverf op doek
Marc Mulders – Wild II – Olieverf op doek
Marc Mulders – Stierenkop III – Olieverf op doek
Marc Mulders overzicht
Marc Mulders – Let the Desert Bloom & The Persian Garden – Geweven kleden en met emailleverf beschilderde schalen
Marc Mulders – Let the Desert Bloom & The Persian Garden – Geweven kleden en met emailleverf beschilderde schalen. (detail)
Marc Mulders – The Moonlight Garden – Emailleverf op glas, gebrand op stalen frame door Piet Hein Eek
Marc Mulders – Papavers IV – Olieverf op doek
Marc Mulders – Let the Desert Bloom – Olieverf op doek
Marc Mulders – Let the Dessert Bloom – Olieverf op doek (detail)
Marc Mulders – Le Jardin d’Eau – Olieverf op doek
Marc Mulders – Irissen IV – Olieverf op doek
Marc Mulders – Irissen IV – Olieverf op doek (detail)
Marc Mulders overzicht (2)
Marc Mulders – Rog II – Olieverf op doek
Marc Mulders – Pauw met vlees in de veren – Aquarel en collage
Marc Mulders – Pelgirmage – Axminster geweven tapijt ism Desso Design Team
De tentoonstelling is nog tot en met 21 september te bezoeken in het NoordBrabants Museum te Den Bosch.
Ik ben er al twee keer geweest…. Vooral het jongste werk, als geheel, vond ik erg mooi en aantrekkelijk. Jammer dat ze alleen boeken hadden en geen mooie kaart van juist die zaal. Was een plaatje op zich. Ik ben het niet helemaal met je eens; over dat het werk van Mulders te dicht op elkaar zou hangen. Dat gevoel had ik niet. Je hebt gelijk als het gaat over de Sluijters, Adriaans e.d. en de Kiki en Joost expo.
Ook had ik het idee te maken te hebben met een/ meerdere verkapte verkooptentoonstelling(en). Het zal misschien door de combi design en kunst komen of het feit dat ik bepaalde zaken in de winkel heb zien hangen/staan/liggen (bijv Adriaans bij Mieke van Schaijk, Kiki en Joost producten op de Dutch Design Week Eindhoven en het werk van Mulders op kunstbeurzen).
Het geeft wel een nieuwe impuls aan de kwestie die er al langer ligt; in hoeverre functioneert een museum als podium voor hedendaagse kunstenaars en designers (wanneer laat je wat zien en op grond van welke motieven), welke positie neemt ze in ten aanzien van galeries en kunsthandel en wat is haar toekomst daarin?
(Een zelfde vraag die bij een van de expo’s in Museum De Pont in Tilburg ook speelde, waarbij vrij jonge en onervaren kunstenaars een plek kregen. De vraag die daarbij rees was of het wel zo verstandig was om dat te doen. Je schept daar dan misschien verwachtingen die iemand kan opbreken.)
Ik ben benieuwd hoe anderen erover denken. 🙂
@Ankie, In de ‘grote zaal’ was het inderdaad niet te dicht op elkaar, ook al was de concentratie werken hoog, er zat nog voldoende lucht in. Met te dicht op elkaar doel ik vooral om de ruimte met het vroege (vooral kleine) werk en de tekeningen.
In hoeverre het fenomeen museum functioneerd als podium voor hedendaagse kunst blijft natuurlijk lastig, maar gezien het feit dat er weinig galeries zijn in Nederland die een dergelijk statuur hebben (als die er al zijn) en qua kunstinstellingen ze ook op 1 hand te tellen zijn denk ik dat er in Nederland in elk geval geen alternatief is. Het is een schakel die onderdeel is geworden van een kunsteconomie. Het voordeel is wel dat de motivatie van een museum niet strikt economisch op het voorwerp zelf is maar op het effect ervan. Dat biedt dus mogelijkheden voor kunstenaars waarbij de economie op het werk zelf problematischer is.
AUW! dessert = nagerecht/ desert = woestijn (over de onderschriften bij foto’s hierboven)
Verder: diep geraakt door de mooie werken van Marc Mulders. Prachtig, prachtig, prachtig. Gisteren voor het eerst geweest. Ik bedenk nu dat ik nog een keer kom kijken. Omdat ik moet. Zo mooi.
@Marci,
Over Desert en Dessert, dat stond zo op het betreffende bordje. Er zijn meer onzorgvuldigheden maar ik kan niet met Mulders alles nagaan voor het blog alleen, dat had het museum moeten doen ;).
En fijn dat je er van genoten hebt.
vreemd….op mijn foto’s van de bordjes staat steeds desert met 1 s
@Marci, Dan heb ik mijzelf in deze misschien toch vergist ;). Is gecorrigeerd.
Dank je voor de foto’s, erg mooi en interessant werk!