Vroege alchemisten hebben altijd tot doel gehad het lapis philosophorum te vinden, de Steen der Wijzen. Hiermee konden ze tot in de oneindigheid leven en van lood andere metalen zoals goud maken. Latere alchemisten zagen de alchemistische voorgeschreven handelingen vooral als leidraad tot het magnum opus, het Grote Werk.
De vergelijking tussen alchemisten en kunstenaars loopt enkel mank wanneer de alchemistische tradities letterlijk worden opgevat, symbolisch zijn er zeer veel overeenkomsten. Bij Nest is nu een tentoonstelling die dat duidelijk maakt. Ook hier zijn er steeds “grote werken”, die samengesteld zijn aan de hand van verschillende processen die op een bepaalde manier te herleiden zijn tot alchemistische principes.
- Calcinatie (tot kalk branden)
- Dissolutie (oplossen)
- Separatie (scheiden)
- Conjunctie (samenvoegen)
- Fermentatie (gisting)
- Distillatie (reiniging door verdamping)
- Coagulatie (solidificatie)
Natuurlijk betekend dat niet dat de kunstenaars deze stappen bewust doorlopen zouden hebben, of überhaupt notie daarvan genomen zouden hebben. Maar het is duidelijk dat bij alle werken een zekere mate van transformatie plaatsvind en dat deze centraal staat in het werk.
De verzameling werken hierin is vervolgens zowel in haar formaat als beeldende kracht goed afgesteld waardoor er een mooie constellatie werken ontstaat die zowel toegankelijk is (zo’n gigantische berg zout ziet er altijd indrukwekkend uit, evenals de olievlekken op een doek, daar hoef je weinig aan uit te leggen om het mooi te vinden) als anderzijds raadselachtig en poetisch (zoals het kleine hoopje inkt uit het boek, of de tekst van Weiner die zich in eerste instantie niet bloot geeft).
Deze tentoonstelling is nog tot en met te 2 november zien bij Nest te Den Haag.
Laat een reactie achter;