Museum van Bommel van Dam; Mapping the landscape

Acht Nederlandse en Duitse kunstenaars zijn gevraagd zich te laten inspireren door het landschap in en rond Venlo en opvallende eigenschappen op een verrassende manier in beeld te brengen.

Dit klinkt niet spannend, 8 kunstenaars maken kunst aan de hand van Venlo. Ik ben niet heel bekend met Venlo, maar het is moeilijk te stellen dat Venlo een walhalla is voor toeristen. Het heeft geen grote natuur, het heeft geen wereldberoemde musea, geen grote helden of iets anders om toeristen te trekken. Het landschap is dan ook niet erg spannend. Het doet een beetje aan als een gemiddelde stad, ergens aan de grens met Duitsland. Kortom, Venlo als basis voor een tentoonstelling klinkt enorm saai.

Maar dat is dus absoluut niet het geval. Sterker nog, juist die middelmatigheid weten de kunstenaars in te zetten. Immers, wat maakt het landschap in brede zin als het landschap? De kunstenaars gaan over het algemeen dus niet zo zeer uit van Venlo maar van het landschap wat er toevallig is. Dat pakt uit als vergelijkingen van Venlo met andere steden, of wat een grens kan zijn, of waar er dan wel interessante dingen te vinden zijn in het landschap en zo voorts.

Antoine Berghs (1971), Paulien Oltheten (1982), Paul Devens (1965), Sebastian Freytag (1978), Philippine Hoegen (1967), Heidi Lick (1978) & Kai Rheineck (1967)

Het werk van Antoine Berghs is gemaakt van zowel traditionele als hedendaagse materialen. De link met Venlo ligt in de aarde en de nieuwe materialen van de mensheid.

Antoine Berghs – Worldwords

Antoine Berghs – Worldwords (detail)

Antoine Berghs – Worldwords (detail)

De installatie van Frank Koolen weet in ieder opzicht te overtuigen. Op zichzelf boeiende sculpturen met een zweem humor en prima gepresenteerd. Vervolgens de link met Venlo, hij is met een luchtballon gaan varen en zoomt zo nu en dan in op het landschap waarna er met acteurs een situatie wordt gespeeld, al staat iedereen stil. In enkele van die scenes komen de sculpturen terug. Absurd maar ook poetisch.

Frank Koolen

Frank Koolen

Frank Koolen (film)

Frank Koolen (film)

Frank Koolen

Frank Koolen

Het werk van Heidi Linck behoeft wat meer uitleg dan er zo snel te zien is op de foto’s. Eerst is er een filmprojectie van een vervallen kassencomplex, uit de hand gefilmd of op een statief wat een beetje zwiert. Buiten is een drietal brieven te zien van mensen die een relatie  hebben met die locatie die zich inderdaad bij Venlo bevind.

Heidi Linck (film)

Heidi Linck (brieven)

De fotoreeks van Kai Rheineck laat zien wat voor ingrepen we als mens plegen in het landschap.

Kai Rheineck

Het werk van Paul Devens behoeft enige uitleg, hier op de foto is een metalen bak met water te zien in de vorm van het museum. Een soort pen roert door het museum heen en maakt zo nu en dan door het water heen contact met een sensor. Deze sensor activeert dan heel even geluiden uit Venlo op de corresponderende plek in het museum. Een eenvoudig concept wat op nagenoeg alle locaties valt toe te passen. Het behoeft geen extra uitleg dat het toch voor verassende effecten zorgt in de museumzalen. Maar ook de metalen bak zelf werkt als sculptuur ook erg goed.

Paul Devens

Paulien Oltheten laat zien hoe veel Venlo lijkt op andere steden…

Paulien Oltheten

Paulien Oltheten (detail)

Paulien Oltheten (detail)

En natuurlijk is Venlo een grensstad. Aan de ene zijde tref je Nederland, en aan de andere Duitsland. (welke dan welke is weet ik niet). Het gaat natuurlijk over het idee van een grens wat natuurlijk niet daadwerkelijk te zien is of te ervaren.

Philippine Hoegen

Philippine Hoegen

Sebastian Freytag plaatste op bepaalde plekken in Venlo een gigantisch afzetbord.

Sebastian Freytag – Hortus Conclusus

Sebastian Freytag – Hortus Conclusus (detail)

Een aantal opvallend frisse kunstwerken van iets waarvan je eigenlijk niet zo heel veel zou verwachten.

De tentoonstelling is helaas nog maar tot en met 6 januari te zien bij Museum van Bommel van Dam. Waar dat museum precies is mag je drie keer voor raden…