Realistische kunst is sinds ’45 verdacht en als conervatief en achterhaald beschouwd. Dat deze vooroordelen hardnekkig zijn blijkt alleen al uit het feit dat een nieuw museum het blijkbaar nodig vind zich te afficheren met juist dat realisme alsof het een uitzondeirngspositie betreft.
Het MORE museum bestaat uit de voormalige Dirk Scheringa collectie. Uit angst dat die collectie uiteen zou vallen is deze aangekocht door Hans Melchers die vervolgens op zoek ging naar een museumlocatie in de achterhoek. Dat uiteindelijk in het villadorpje Gorssel bleek te zijn. Ergens een gemiste kans want de collectie sluit naadloos aan op die van Museum Arnhem die ook veel Magisch Realisme heeft en op nog geen uur reizen afstand ligt. Hoe veel meerwaarde heeft zo’n nieuw museum dan?
Wie het boek ‘Nieuw Realisme‘ over de collectie doorbladerd zal opmerken dat die collectie zeer interessant is. Met name het vroegere deel is zeer sterk. Toch, wat meer richting het hedendaagse rommelt het wat, maar ook daar is zeer goede kunst te vinden die toevallig realistisch is. Dat Melchers de collectie niet uit elkaar wilde laten vallen is wat dat betreft helemaal zo gek nog niet. Al vraag ik me wel nog steeds af waarom de collectie in zijn geheel niet ondergebracht kon worden in het Arnhems museum waarbij dat museum verdere uitbreidingskansen zou krijgen. Een win-win situatie.
De openingstentoonstelling van MORE zou de toon moeten zetten maar slaagt daar maar half in. De benedenverdieping is gewijd aan de vroege generaties en de bovenverdieping voor meer recente ontwikkelingen. Die benedenverdieping is uitstekend, werken van Jan Mankes, Carel Willink, Pyke Koch, Schuhmacher, Fernhout en Charley Toorop. De grote zaal met later werk van Willink is vooral vanuit de cultstatus die Willink des tijds genoot interessant te zien. Het is een vorm van science fiction die bij het kitscherige af is.
De bovenverdieping is helaas wisselvallig, ook hier is er kwaliteit te vinden van hedendaagse kunstenaars die zich verhouden tot een realistische weergave. Denk hierbij aan Philip Akkerman, Katinka Lampe, Thom Puckey, Jan Worst en iets ouder natuurlijk Co Westerik en Jan Beutener. Maar er zit ook werk tussen wat de vooroordelen van conservatisme bevestigd, matig schilderwerk wat vooral realistisch is, maar daarna weinig toevoegt. Er moet hierbij gedacht worden aan onder andere Lotta de Beus en Annemarie Busschers die beiden niet geheel toevallig vanuit het realistische bolwerk van Groningen komen. Zo bevestigd de bovenverdieping alsnog het vooroordeel dat realistische kunst vaak saai en conservatief is omdat de helft die er hangt dat helaas is.
Dat had niet zo hoeven zijn, de collectie herbergt werken van Giogio de Chirico, Leger, Delvaux, Magritte, Dali en van recentere datum Pat Andrea, Alex Katz, Duane Hanson, Terry Rodgers, Freud, Marlene Dumas, Loretta Lux, Rineke Dijkstra en Michael Raedecker. Allemaal even zo goed realistische kunst maar toch minder cliché en braaf dan veel werken die nu uitgezocht zijn. Het zou voor realistsiche kunst in het algemeen beter zijn geweest als MORE zich niet zo conservatief zou introduceren. Heel erg jammer want aan de collectie ligt het echt niet, iets meer durf (of misschien gewoon kennis en inzicht van de actuele kunsten?) van de curator had echt geen kwaad gedaan.
Een greep uit wat er te zien is;
Bekend ‘probleem’ aangaande ‘realisme’ inderdaad, dat je hier schetst… Mark Outjers vind ik trouwens altijd wel fascinerend met dat gekke precieze. En een heel eigen wereld.
@Isabella, Het ene werk dat er te zien is prikkeld inderdaad wel. Zou graag meer van hem willen zien, al moet ik ook zeggen dat er op foto bar weinig van zijn werk overblijft (wat jammer is).
Mijn eerste kennismaking met zijn werk was ook op foto; heb het pas in t echt gezien op een kleine solo in t MMKA, op t Gelders Balkon. Was de moeite waard. Er openbaarde zich inderdaad t één en ander dat op de foto niet te zien was geweest. Maar hij maakt heel weinig. (Nog minder dan ik!:)) Ik ken zijn naam omdat hij ook even bij The Living Room zat, kort voordat ik erbij kwam geloof ik.
Het enige schilderij dat geen lijst nodig heeft en waarin je naar binnen wordt gezogen!
Mark Outjers fascineert.
Is er ook iemand die deze stukken over KUNST redigeert?!
Volgens mij is het een goed idee dat u zich voor een ‘opfriscursus’ Nederlandse grammatica/ spelling opgeeft, voordat deze recensies de ether in worden gestuurd…..
@Marie-Pauline,
Nee, er is niemand die deze stukken over kunst (zonder caps-lock graag) redigeert. Een opfriscursus Nederlandse grammatica en spelling is zoals wel vaker bij dyslectici zonde van de tijd en energie. Een redactie zou zeer welkom zijn.
Mocht u zelf interesse hebben om dagelijks de teksten die hier op het web verschijnen, neem dan vooral even contact met mij op via info@lost-painters.nl
Ik kijk uit naar uw reactie.