Moira; Jordy Koevoets – Latente Hondsdolheid

“Bla bla…” Een uitspraak in het grote niets, een uitspraak zonder betekenis. De enkele noodzaak is de uiting in vorm, de schreeuw zelf. Enige betekenis heeft deze verder niet. Bla bla staat voor onzin, vulling en voor ruis.

Er is veel ruis in de media. Onlangs hoorde ik dat een mens nu in een dag gemiddeld evenveel beelden ziet als men in de middeleeuwen in zijn gehele leven. We zien per dag 3.000 advertenties, daarvan gaat merendeel gedachteloos aan ons voorbij. Onze hersenen maken selecties van wat zij relevant achten. Jordy Koevoets (1984) geeft bij Moira te Utrecht de kijker veel ruis, van Paris Hilton tot Justin Bieber tot aan het CDA. Alles is er.

Toch kan het geen toeschouwer ontgaan, er is venijn jegens maatschappelijke uitwassen als Paris Hilton en die Justin Bieber. Maar ook veel frustratie jegens de vrouw. Daar gaat een stuk onbegrip en frustratie aan vooraf van Koevoets zijn kant, die gedeeltelijk terecht is. Het is vreemd hoe onze cultuur zich laat sturen door multimiljoendollarbedrijven als Disney en Viacom die zich in ons collectieve brein weten te nestelen. Maar als Koevoets met Hilton en Bieber werk maakt, maakt hij zichzelf ook slachtoffer van diezelfde Hilton en Bieber. Hij zou ze namelijk zonder veel moeite kunnen negeren in plaats van opzoeken. Gefrustreerd raken hierover is tamelijk zinloos. Het werk blijft dan ook een beetje schreeuwen in de leegte. Het is een bla bla.

Bla bla is onverschillig, bla bla is ruis. Zo ook het werk van Jordy Koevoets. Het duurt uren om een foto van een ruimtesonde die om Mars zweeft, naar de aarde te krijgen. Dat komt omdat het signaal langs alle kosmische achtergrondruis moet. Hierdoor kan een signaal door de ruis heen werken. Het zou goed zijn als het werk van Koevoets duidelijkere signalen zou afgeven, door de ruis heen.