Seth Pick (1985) schildert. Maar het is niet het gewone schilderen waarbij er spanning is tussen figuratie en abstractie, tussen een figuur en het weglaten van definitie, tussen toeval en controle, tussen wat zien we wel en wat zien we niet. Maar, is het dat toch ook weer wel. Het is werk waar je zowel alle kanten mee op kunt als geen enkele.
Daardoor is het boeiend werk. Het lijkt heel snel te landen als voorstelling (“owjah, 2 geschilderde figuren”) maar wat we eigenlijk echt zien, behalve het schilderij blijft onduidelijk. Het blijft daarin wringen en daar schiet taal al snel tekort. Dat maakt zijn werk ontzettend sterk en daarom: kijken…!
Is nog tot en met 11 april te zien bij Martin van Zomeren te Amsterdam.
Hier werd ik wel even stil van.. Hallucinerend schilderwerk!
Ja, duidelijk werk waar veel in gebeurt, niet lullen maar kijken.