Sommige dingen zijn ongrijpbaar, niet in hun fysieke verschijning, maar in woorden. Je komt dan niet veel verder dan een ‘soort van dit’ en ‘dat’ maar ‘dat is het niet’. Oftewel, de taal schiet tekort bij wat het beeld in feite is. Het is niet zozeer dat we het beeld niet kunnen zien, we krijgen er geen vat op omdat het niet direct binnen bestaande kaders valt.
Ik weet niet of het zo is, maar sommige kunstenaars proberen ogenschijnlijk een metafyisch punt te bereiken waarin het werk in zijn verschijnen simpelweg onvatbaar is. Een in wezen vreemd ding. Een schilderij is nog best te bevatten, het hangt aan de muur en er zit verf op. Op dit moment is bij Martin van Zomeren een aantal kunstenaars te zien die duidelijk niet ‘iets’ maken, zij maken een ander soort iets.
Soms lijkt het op een schilderij, soms op een sculptuur, maar nergens is duidelijk te vangen wat het in wezen is. Dit rekt kaders van begrip op, kaders van beeld. De kaders van taal schieten tekort, want waar kijken we in hemelsnaam naar?!
De werken van Fiona MacKay zijn nog het meest vatbaar als schilderwerken op papier. Maar een werk van Anne de Vries wordt al lastiger, om over het werk van Martijn Hendriks of Bas van den Hurk maar niet te spreken. Het lijkt op iets, maar niet op iets.
Dit soort kunst is niet toegankelijk, want wat is dit nou. Daarin schuilt ook juist de kracht van deze verzameling werken. Geen van alle zijn ze direct begrijpbaar, maar wel rekt het je begrip op van wat een beeld kan zijn. En vervolgens ook wat een kunstwerk kan zijn. En dat zie ik graag, er wordt als genoeg kunst gemaakt die op kunst lijkt.
is nog te zien tot en met 28 juli bij Martin van Zomeren te Amsterdam.
Dank voor je uitleg. David Nuur's schoongeschraapte spiegel is op jouw foto wel erg mooi geworden!
Hij is onscherp 🙁 wilde alleen maar de spiegeling scherp stellen bleek later toen ik de foto's aan het photoshoppen was.
Ik ben serieus, hoor. In de galerie keek ik naar die spiegel, en dacht 'wat moet ik hier nu mee?´ Dankzij Lost Painters zie ik iets heel moois:)
Oh op die manier, dankjewel :). Maar eigenlijk had ik het anders bedoelt. Moet wel toegeven dat die spiegeling in het glas mooi uit komt. Het is een mooi ding ook hoor. En mooie tentoonstelling ook. Zeker de moeite waard om even te gaan kijken.