M HKA; COLLECTIE XXVI: De Artefactum-jaren

MSKA was niet echt om over naar huis te schrijven, maar M HKA is gelukkig op nog geen 5 minuten lopen afstand en mag zich wat mij betreft een van de beste musea hedendaagse kunst noemen. Goed licht, veel ruimte en alles lijkt tot in de puntjes verzorgd. Op het moment zijn er 2 grote tentoonstellingen te zien, de eerste (en de minst goede van de twee) is deze; De Artefactum-jaren.

De Artefactum-Jaren?

Persbericht legt het even kort en bondig uit. (Overigens een van de beste museumsites die ik ken.)

Artefactum was een Belgisch kunsttijdschrift, dat tussen 1983-1994 uitgegeven werd door voormalig directeur van het M HKA Flor Bex. Het museum nodigde hem uit om een collectiepresentatie samen te stellen met Artefactum als leidraad. Zo willen we het een beeld schetsen van de hedendaagse kunst in Vlaanderen in deze periode.

Duidelijk. Het is vooral een schets van de tijd dus. Echt een standpunt heeft de tentoonstelling dus ook niet. Dat geeft niets want het is gewoon topwerk naar topwerk. Dat is soms ook wel lekker. Veel bekende namen en soms wat onbekendere namen en soms bekende namen met onbekender werk, heerlijk. Ik was verder niet inhoudelijk bekend met het magazine dus een groot gedeelte van de essentie van de tentoonstelling gaat waarschijnlijk langs mij heen.

Dus, gewoon lekker rondlopen en kijken naar losse werken?

Ja, helemaal. En daar is dus echt niets mis mee in dit geval. Duidelijk is aangegeven dat de tentoonstelling bedoelt is om een tijdsbeeld weer te geven van werken zoals ze in het magazine behandeld waren. Ik vind het lastig om dat tijdsbeeld (een dikke tien jaar) echt te duiden maar er is wel een ondertoon die te samen te vatten is als een inhoudelijke problematiek over de kunst in brede zin. Rond die tien is natuurlijk de kunst dood verklaard, het post-modernisme bereikte er zijn hoogtepunt. En wat kon beeld nog toevoegen. Die problematiek is voelbaar in deze tentoonstelling, zij het onderhuids.

Dus toch gewoon gaan kijken als je de kans hebt?

Het museum is in zijn geheel een bezoek waard op het moment. De tentoonstelling die ik later zal posten is een van de beste tentoonstellingen die ik afgelopen tijd gezien heb. Dus een dagje Antwerpen is zeker het aanraden waard de komende tijd.

Hier een hoop afbeeldingen, een hoop foto’s van goede werken. En dat is dan nog altijd lang niet alles, dus zelf gaan kijken.

Mooie reeks monochromen, vermoedelijk acrylverf op doek op paneel.

Alan Charlton - Zonder titel

Mooie strakke hoekjes.

Alan Charlton - Zonder Titel (detail)

Anish Kapoor - Zonder Titel

Richard Deacon - Body of thought #2

Richard Baquie - Derive

Witlatschil - Ich 3

Wij kennen Thom Puckey vooral veel een heel ander soort werk.

Thom Puckey - Everything I say is not true

Delvoye ken ik eigenlijk ook vooral van zijn varkens en poepmachine…

Wim Delvoye - Twee Delftsche Butaangasflessen

Barbera Kruger - We are not what we seem

Denmark - Artefactum - 1983-94 nr1-50

Juan Munoz - Conservation pieace with a stick

Een mooi schilderwerkje van Bijtebier. Let ook op de preparering, enkel een lijmlaagje.

Jean-Marie Bijtebier - Boom

Jean-Marie Bijtebier - Boom (detail)

Typisch Vlaamse poëtische humor? In elk geval erg leuk en goed werk.

John Kormeling - Gat in de wolk

John Kormeling - Gat in de wolk (detail)

Alleen al vanwege de titel het onthouden waard. Zou leuk zijn voor een schoolinterieur.

Guy Rombouts - Gebeurtenissen die zich verharden tot het object waarop we zitten en abstracte zelfstandige naamwoorden die de stevigheid van een tafel verweren

Philippe Van Snick - J. Beuys en M. Broodthaers

Guy Rombouts - Geen dag zonder lijn

Flessen die gevuld waren met iets of verkleurd zijn, levert vooral een mooi optisch effect op als je er om heen loopt.

Onbekend werk maar wel erg goed

Luc Tuymans - Antichambre

Ludwig Vandevelde - Image du Monde

Marlene Dumas - Sacrifice

Kate Blacker - Portable Glory

Jan Vercruysse - Kamer (III)

Nog meer monochromen, dit maal met een gouden randje (letterlijk).

Ettore Spalletti - Stanza Giallo Oro

Niek Kemps presenteerd graag dode diertjes, levert een mooi sculptuur op van een afstand en mooie details van dichtbij. De betekenis van het beeld verschuift daardoor. Heel scherp uitgevoerd.

Niek Kemps - Het Tellurium

Niek Kemps - Het Tellurium (detail)

Het grote mysterie was enkel wel, wat deed het koffertje daar nu eigenlijk?

Cindy Sherman - Untitled 120A , Marina Abramovic - Anima Mundi Bankok , en een onbekend koffertje?

De moeite waard om te gaan, morgen het vervolg.