Als je niet weet wat je moet doen, dan begin je met hetgeen je kent. Soms hoeft het allemaal niet zo conceptueel doordacht te zijn van te voren, dat gebeurt namelijk van zelf wel. Roos Holleman (1989) tekent dieren, dode dieren om precies te zijn. Dan kun je aankomen met allemaal makkelijk daaraan te koppelen thema’s als vergankelijkheid, tijd, het leven, en de formele kwesties van het tekenen. Al die thema’s die sommige critici er graag bij sleuren om inhoud te geven aan werk.
Je zou ook kunnen zeggen dat het gewoon sterke tekeningen zijn van in dit geval dode dieren. Toch?
Het werk van Roos Holleman is nog tot en met 11 november te zien bij Luycks Gallery te Tilburg.