![Vandaag was de vierde editie in de reeks van zeven tentoonstellingen (te Argument in Tilburg). Dit keer mocht Ewoud Bakker zijn schilderijen in zijn hoekje laten staan. Jordy Koevoets was keurig op […]](https://i0.wp.com/www.lost-painters.nl/wp-content/uploads/2011/09/lost-relay-4.jpg?resize=640%2C250 "The Lost Relay; (4) – Ewoud Bakker, Kees Koomen, Ellen Rodenberg, Erik-Jan Ligtvoet, Jordy Koevoets")
Vandaag was de vierde editie in de reeks van zeven tentoonstellingen (te Argument in Tilburg). Dit keer mocht Ewoud Bakker zijn schilderijen in zijn hoekje laten staan. Jordy Koevoets was keurig op tijd, de groep uit Den Haag, Kees Koomen, Ellen Rodenberg en Erik-Jan Ligtvoet, hadden helaas problemen met vervoer en waren dus verlaat.
Nu drie dagen dachten we eigenlijk het inmiddels wel een beetje te zien wat de mogelijkheden zijn van hoe het verloop van de dag is. Dat bleek toch weer erg mee te vallen. Wederom een totaal andere configuratie van mensen met een totaal andere visie over wat een tentoonstelling kon zijn. Ikzelf kreeg het idee dat het na het minimale concept van gisteren vandaag een stuk voller zou worden. Nou, dat bleek in elk geval te kloppen.
Doordat er enkelen dus helaas verlaat waren, misten we een uur aan tijd, dat terwijl we ook eens vandaag 5 kunstenaars hadden. Dit bleek aanvankelijk weinig gevolgen te hebben. Enkel het bespreken zelf was ietsjes langer maar leverde geen extra kritische vragen op of iets in die trant.
Werk van Ewoud Bakker wordt besproken door (vlnr); mijn eigen knie, Ellen Rodenberg, Kees Koomen, Ewoud Bakker, Erik-Jan Ligtvoet
Het werk van Ellen Rodenberg wordt besproken met Erik, een bezoeker en Jordy Koevoets
Totdat het bespreken gedaan was en er tot een tentoonstelling gekomen moest worden. Al snel bleek dat er erg veel werk aanwezig was. Eigenlijk te veel om relax rond te kunnen lopen.
Het verschuiven begint, Kees Koomen loopt met schilderijen
Dus werd het gigantische werk van Jordy Koevoets al snel naar de muur verbannen zodat er wat ruimte ontstond.
Het grote werk van Jordy Koevoets wordt aan een wand bevestigd
Vervolgens werd er gekeken welke werken daarbij goed werkten of aanvoelden aan de wand. Zodoende werd eigenlijk al snel de ruimte ingericht.
Erik-Jan Ligtvoet doet opvallend veel ophang werk, zal aan zijn ervaring bij Heden liggen?
Erik-Jan Ligtvoet, Niek, Jordy Koevoets en Kees Koomen
Erik-Jan Ligtvoet hangt samen met Ewoud Bakker een werk van Ligtvoet zelf op
De tijdsdruk zorgde er eigenlijk ook voor dat er niet echt een plan van aanpak was, geen voorafgaand concept. De werken werden bij elkaar gehangen waar het paste, ook ontstonden er kleine groepjes van mensen die bezig waren door de hele ruimte. Uiteindelijk leverde dit een presentatie op die redelijk homogeen bleek; er was niets dat er heel radicaal uitsprong. Alle werken verhielden zich evenwichtig tot elkaar. Hans (van Argument) merkte terrecht op dat er geen accenten waren die uitnodigen tot beter kijken. Bezoekers waren al snel geneigd even rond te kijken, maar niet dieper op 1 werk in te gaan. Ook werd opgemerkt dat kunstenaars elkaar onderling misschien te veel gunnen. Het sociale aspect wat gisteren leidde tot een concreet plan werd hier eerder een brei van gelijkmatigheid om niemand op de tenen te gaan staan.
Een democratie werd lang niet zo goed als een dictatuur, tenminste, in deze context. Ik meen me ooit ook ergens gelezen te hebben dat een curator een “dwingend plan nodig heeft” om tot een tentoonstelling te komen. Inmiddels vind ik dat begrijpbaar. Een statement was er deze dag niet, terwijl dat gisteren wel het geval was. Toen werd er heel duidelijk een dwingend plan besproken vanuit wat er gebeurde, vandaag niet.
Morgen hebben we slechts drie kunstenaars, waarvan Jordy Koevoets van vandaag er weer bij is. Ik ben benieuwd of hij die inzichten mee neemt in morgen en dan wel tot een concreet plan van aanpak weten te komen. Wij zelf, Erik en ik als Lost Painters, hebben nu in elk geval wel begrepen dat het aansturen van een plan bij het maken van een tentoonstelling geen overbodige luxe is.
Ook een probleem, de andere dagen was de tentoonstelling klaar het avondeten, vandaag was dat niet het geval. Daardoor werd er ook nog volop aan de tentoonstelling gewerkt terwijl het publiek al binnen kwam. Dat gaan we de komende dagen dus ook niet meer doen.
Rodenberg wijst aan
Trendbeheer kiekt Ellen Rodenberg, gekiekt door onze huisfotograaf van vandaag
Ook de heren van KapPur komen even langs
Dat alles wilde overigens nog niet zeggen dat er geen goed werk te zien zou zijn…
Ellen Rodenberg
Jordy Koevoets
Erik-Jan Ligtvoet
Jordy Koevoets
Erik-Jan Ligtvoet
Kees Koomen
Ellen Rodenberg
Jordy Koevoets
Ewoud Bakker
Ellen Rodenberg
Even chaotisch als de rest van de dag, Bakker moest echt de laatste trein naar Zwolle hebben terwijl de rest nog aan het biertje moest beginnen. Maar ook uiteindelijk moest ook de rest behalve Koevoets hun spullen weer inpakken en naar Den Haag.
Rodenberg pakt in...
... Ligtvoet pakt in...
... Koomen pakt ook in en wisselt nog even kaartjes met Ligtvoet.
Morgen is Jordy Koevoets er weer, Thomas I’Anson en Tamara Dees komen hem vergezellen. Het wordt een goede dag voor onze Engelse taal in elk geval…
Foto’s van vandaag zijn door Manon Vosters.
Ja Niek, het valt niet mee een zo gecondenseerde serie tentoonstellingen te organiseren. Ik vind zelf ook dat, gezien de ervaringen gisteren een curator die eindbeslissingen kan nemen en richting kan geven geen overbodige luxe is. Ik vind wel dat er te gemakkelijk geoordeeld wordt dat er geen aandachtsgebieden ontstonden. Niet alleen de samenstellers van de tentoonstelling, maar ook de kijkers hebben weinig tijd om de lijnen die er wel degelijk waren tot zich te nemen en de groepjes werken die elkaar versterken als zodanig hun waarde te geven. Daarnaast is er ook een verschil van mening over wat een tentoonstelling moet zijn en hoe naar werk gekeken moet worden (niet uitgesproken overigens, maar impliciet in de reacties op acties aanwezig). Ik denk dat als je kunstenaars die elkaar niet kennen en die van verschillende generaties zijn zo kort bij elkaar zet zij toch een soort voorzichtigheid moet overwinnen en dat kost tijd, of had je liever een stel primaten gehad die elkaar afmaken? Mijn conclusie na deze avond is dat we een tentoonstelling hebben gemaakt die niet slecht is, maar zeker beter had gekund. Voor mij persoonlijk was het verhelderend te zien hoe met mijn werk werd om gegaan en hoe het in deze context functioneert.
En zoals ik je vertelde vind ik het project ook groeien, ik ben benieuwd naar de eindconclusies!
hg
Kees
hoe laat is het dan open voor publiek?
@JQ, in principe mag iedereen tussen 2 en 6 binnen lopen, en dan is de opening om half 8 me t een kunstenaarsgesprek en dan totdat iedereen rond uurtje of 10 weer weg is.
@Kees, Helemaal mee eens dat het gezien de condities niet slecht was, sterker nog, ik denk dat het een hele hoop mooie dingen laat zien die anders beter zouden werken waar we tot op heden nog niet bij stil hebben gestaan. Naar mijn mening was de tentoonstelling misschien niet zo sterk, maar de dag was erg geslaagd, het was gezellig met elkaar, nieuwe mensen leren kennen, en weer nieuwe dingen geleerd over het idee tentoonstelling die voor iedereen relevant kunnen zijn. Vandaag meldde Thomas I’Anson bijvoorbeeld dat hij het zeer prettig vond zijn werk eens te bespreken want dat mistte hij zo erg sinds de academie. Ook dat is een winst :). Nogmaals, het was super dat jullie er waren en mee hebben gewerkt aan dit project waar ook zeker jullie dag ons een hoop inzichten hebben gegeven! Zeer waardevol dus!
prachtig effect zo’n geconcentreerde formule.
en logisch dat we tegen allerlei onmogelijkheden aanliepen. Maar ook hier geld voor mij zoals meestal; de nawerking is het belangrijkst.
Ideeën over de mogelijke tentoonstellingen die gemaakt hadden kunnen worden overspoelden mijn denken vanochtend.
Andere combinaties die gemaakt hadden kunnen worden. Publiek wat we anders hadden kunnen betrekken bij…had gekund…. maar dat dondert allemaal niets. het was een goede kennismaking met elkaar en elkaars mentale gesteldheid van dat moment.
In ieder geval is Paris met haar zieke hang naar macht over haar vriendinnen leuk om op door te denken. Welke werken hadden nog meer bij dit werk het commentaar versterkt
http://www.ottodix.org/index/catalog-item/130.005.html
ps ik kom hier later nog op terug
En natuurlijk: http://blogger.xs4all.nl/chmkoome/archive/2011/09/16/679410.aspx
En:
http://trendbeheer.com/2011/09/16/rondje-incubatetilburg/comment-page-1/#comment-113089