Vandaag was de derde editie in de reeks van zeven tentoonstellingen (te Argument in Tilburg). Gisteren heeft Ties van de Ven zijn werken laten hangen en staan, en zo kwamen Rosa van Oers, Aquil Copier en Ewoud Bakker dus binnen in een al reeds beladen ruimte.
Ook deze dag verliep weer opvallend anders dan de anderen. Wederom bespraken de kunstenaars eerst de werken onderling.
En eigenlijk werd er best veel gesproken, waar we de afgelopen twee dagen nogal snel klaar waren werd vandaag alles besproken, kritische vragen naar elkaar en aftasten van wat nieuwe opties in de werkmentaliteit kon zijn. Geluk was dat ook iedereen veel werk bij had en het dus echt ook over die mentaliteit ging en niet zo zeer om het werk zelf. Daarin werden ook links benoemd naar materie maar ook de transmutatie van iets in de realiteit naar een doek.
Pas na een ruime twee uur en een korte pauze werd er überhaupt gedacht over de tentoonstelling. Al snel werd er gekeken of de werken samen konden gaan, het elkaar een meerwaarde kon geven. Het leek de groep niets om gewoon een tentoonstelling in te richten waarin ieder al hun werken op de muur mocht hangen. Het werd dus zoeken naar combinaties. De eerste was snel gevonden… maar daarna…
… er werd wat gepeinsd deze dag…
En ook veel verschoven…
Uiteindelijk bleek toch de eerste combinatie de enige goede te zijn, ook omdat ze erachter kwamen dat het doel niet zo zeer de tentoonstelling was, maar wel het geheel van de dag, de ontmoeting tussen vier kunstenaars. De dag werd gezien als een sociaal event. De tentoonstelling zou daarom ook meer gaan over hun vieren en het feit dat ze niet tot een normale tentoonstelling wisten te komen.
Het bleek al snel richting een installatie te gaan, lichten mochten uit. De ruimte begon vandaag nog belangrijker te worden dan gisteren. Waarin we al snel een lijn ontdekten van traditionele tentoonstelling naar een installatie die erg ruimte gebonden is.
In de hoek werden alle werken gezet die de vier meegenomen hadden, maar niet getoond werden.
En dat leverde het volgende op:
De kunstenaars van vandaag merkten vooral op dat de gesprekken onderling, en de ontmoeting dus het belangrijkste waren, het ging over het feit dat zij vieren samen gekomen zijn. Volgens het publiek kwam dit echter niet helemaal duidelijk over, die zagen meer in de vier schilderijtjes een esthetische combinatie en niet het feit dat ze er niet uit kwamen. Ook het idee “social event” was nog niet genoemd. Kees Koomen noemde het al in de reactie op de post van maandag dat dat er ontbrak, nu leek dat een veel belangrijker stuk. De tentoonstelling was eigenlijk niet geslaagd maar leverde volgens het publiek, vanuit het minmalisme juist een erg mooie tentoonstelling op. Er was dus frictie tussen de intentie en de communicatie naar het publiek vanuit de tentoonstelling.
De vraag die vandaag ook veel meer aan de orde was is wat een tentoonstelling kan zijn. Dat was natuurlijk ook voor ons als organisatie een vraag, hoe kunnen we tentoonstellingen regelen?
Vandaag werd er eigenlijk een antwoord gegeven op de vragen van gisteren, er is een totale visie ontstaan waarin voor het eerst de ruimte echt gebruikt is.
Ewoud Bakker slaapt vannacht in Tilburg, morgen zijn Kees Koomen & Ellen Rodenberg, Erik-Jan Ligtvoet en Jordy Koevoets er. Wij zijn heel benieuwd wat er dan gaat gebeuren.
Leuk, het wordt een mooie serie boys! Ben benieuwd naar vanavond!
Ontroerend dat vierluik. Echt heel mooi hoe zo iets ‘kleins’ zo’n grote witte muur met emotie kan vullen.
@Kees, ik ben benieuwd, tot straks!
@Puppy Zwolle, aanhang van Ewoud? Het werd wel lekker dramatisch aan die wand in elk geval. 😉