![Een vraag die de laatste dagen door mijn hoofd spookt, wie ben ik om dit blog te houden. Welk recht van spreken heb ik nu eigenlijk? Soms krijg ik kritiek, […]](https://i0.wp.com/www.lost-painters.nl/wp-content/uploads/2011/02/Lost.jpg?resize=640%2C250 "Lost? (5) “Who the f*ck are you to criticize?”")
Een vraag die de laatste dagen door mijn hoofd spookt, wie ben ik om dit blog te houden. Welk recht van spreken heb ik nu eigenlijk? Soms krijg ik kritiek, soms direct, soms indirect, omtrent uitspraken of over het blog in het algemeen. Wie ben ik om uitspraak te doen over anderen? Of heeft het te maken met het feit dat hoge bomen veel wind vangen. Ik doe een uitspraak en wie uitspraken doet, krijgt tegenwerpingen.
Aan de ene kant ben ik dan geneigd te zeggen dat iemand het moet doen. Maar aan de andere kant, alsof ik alle antwoorden heb? Nee, ik weet zeker niet alles, en misschien eigenlijk niet eens genoeg, ik weet waarschijnlijk ook niet veel vergeleken met sommige bezoekers hier. Maar ik wil het wel weten. Dat is misschien het belangrijkste, het willen weten wat er kan, wat er is en hoe het er uitziet.
Maar moet daar dan nog een visie bij van mij? Wat ik daarvan vind?
Onlangs werd me ook nog de vraag gesteld of dit blog niet gewoon een kunstwerk an sich was. Een goede vraag want intussen sijpelt er wel een hoop van mij in. Ik projecteer natuurlijk uiteindelijk mijn eigen ideeën op anderen. Maar in hoeverre is dit blog, als werk, naast mijn ‘eigen’ werk te leggen? Zou dit blog dan ook niet anders moeten functioneren?
Misschien moet ik het ‘oordeel’ aspect laten vallen en meer gaan beschrijven wat er echt aan de hand is. Nadeel is dan wel, dan wordt het een hoop blabla wat in principe op alles toe te passen is. Iedere expositie, hoe goed of slecht dan ook, kan uitgebreid beschreven worden. En wat nu als ik ergens heel enthousiast van word, dan moet ik me inhouden? Toch is dat wel vaak wat het meest interessante is, we kunnen het gaan hebben over hoe mooi iets is, maar ook over wat er aan de hand is. Dat is ook een veel gehoorde klacht van kunstenaars, dat ze gewaardeerd worden vanwege de vorm maar niet vanwege de inhoud. Zou dit blog dan niet juist die inhoudelijke kritiek kunnen bieden? Niet alleen voor anderen heel leerzaam maar ook voor mijzelf.
Of moet ik mijn eigen werk maar eens hier schaamteloos op het blog plaatsen zodat iedereen kan zien waar ik vandaan kom? Maar of ik daar alles mee oplos, dat denk ik niet.
Reacties?
Gewoon fijn doorgaan! Nee- het is geen kunstwerk. Nee ik wil niet zien wat je maakt- gewoon fris van de lever- wat je er van denkt! 361 mensen vinden dit leuk op facebook alleen al. nou dan!
@Roland, dat zijn nog eens duidelijke antwoorden 😉 !
Inderdaad gewoon kritisch blijven, doodgerelativeerde kunstbeschouwing leest een stuk minder fijn weg dan kritiek, gezouten of niet.
@Emiel, dankje voor je reactie. Je hebt gelijk in die zin dat het inderdaad geen theoretische saaie lappen teksten moeten worden. Dat zal dan ook niet zo snel gebeuren, gelukkig.
“Of moet ik mijn eigen werk maar eens hier schaamteloos op het blog plaatsen zodat iedereen kan zien waar ik vandaan kom?”
Die vraag stellen is haar beantwoorden.
Ja, gewoon doorgaan en niet gaan twijfelen.Prima site. Ronald en Emiel hebben helemaal gelijk. En als je behoefte voelt om je eigen werk aan de wereld te laten zien dan kun je altijd nog ergens een link in de sidebar plaatsen. Zo van; wie is / zijn ‘lost painters’
@Eric, dankje voor je compliment. Ik was ook niet van plan te gaan stoppen. Maar het is wel goed zo nu en dan te kijken wat het nu eigenlijk voor een beestje is.
& @JB Ik voel niet zo zeer de behoefte om mijn werk te promoten, maar dat zou wel voor een hoop bezoekers duidelijk maken waarom ik bepaalde ideeën heb en die hier profileer. Natuurlijk vind ik mijn eigen werk prima, maar ik vind het niet getuigen van stijl om het eigen werk op die manier de wereld in te sturen. (No offence naar de blogs die dat wel doen, maar het past niet in de aard van dit blog.) Maar misschien verzin ik daar ook wel iets op… zijn er nog erg zure critici hier die zich aan mijn werk willen wagen? 😉
Ben het helemaal eens met de voorgaande sprekers. Wat het subjectieve betreft: dat kan gewoon niet anders. Kritisch onderzoek is meestal ook kritisch zelfonderzoek. Gewoon de simpele vraag: waarom vind ik dit fantastisch of waarom heb ik daar niks mee. Een absoluut antwoord valt daar meestal niet op te geven, maar de weg ernaartoe is altijd interessant.
Bovendien heb je het voordeel dat je als kunstenaar ernaar kijkt. Je kunt je daardoor inleven in het maakproces van een kunstwerk en de oplossingen die andere kunstenaars kiezen. Je bent daar niet de enige in in de blogosfeer, maar het is een groot goed.
Je eigen werk erin betrekken lijkt me ook geen goed idee, maar een link plaatsen kan toch best?
Ben eigenlijk wel benieuwd wat je werk doet op een post, welke uitwerking het heeft.
Wat voor reacties, vragen en opmerkingen je krijgt, of dat er totaal andere zienswegen worden ingeslagen. Een beeldverslag zonder begeleidende tekst kan toch ook? Een enkel beeldende post?
@Bertus, Dankjewel voor ook jouw reactie. Je weet dat ik je inmiddels hoog in de vaandel heb zitten. Inderdaad is een kritisch onderzoek, of zoals dit blog, een kritisch inhoudelijk blog ook een onderzoek naar mijzelf. Dat gaat ook in het werk zitten dat ik zelf maak. Maar ik voel er inderdaad niet veel voor om dat er bij te betrekken.
@Jordy, misschien nog niet eens zo’n gek idee, maar nu nog even niet. Wel ga ik van de week een blogpost schrijven over mijn manier van opspannen… maar dat idee lag er al langer.
Met speciale aandacht voor de hoekjesproblematiek!
@Jordy, als vanzelfsprekend ;).
Who the fuck is the artist that doesn’t want anybody to have an opinion on his work?
Who is the mongrel that denies me the right to have an opinion on anything around me?
Who wants to live in splendid isolation?
@Kees, mooie reactie. Ja, daar heb je een punt!
waar het gaat om het beschrijven van werk blijft het punt van Susan Sontag in Against Interpretation van belang waarin zij pleit voor een erotiek van de kunst ipv een hermeneutiek. Met andere woorden, een goede beschrijving kan ook de lading dekken.
Goed kijken en goed beschrijven is niet eenvoudig.
en over eigen werk: waarom niet?
@Bas, Ja ik weet dat ik die tekst van Sontag vorig jaar ergens gelezen heb, en onlangs had ik het er met Koen ook al over. Ik zal hem eerdaags eens hier op het blog publiceren. Goed kijken is inderdaad niet eenvoudig, en het vervolgens benoemen al helemaal niet. Maar van die problematiek heb je geloof ik van mij inmiddels al wel genoeg meegekregen ;).
Eigen werk, omdat ik het vind neigen naar schaamteloze zelfpromotie. Wel ben ik bezig met het maken van een post over hoe ik doeken op span. Dit omdat het namelijk anders is dan de conventionele manier. Misschien dat ik later mijn eigen werk nog wel eens toon, maar nu nog even niet.
Wow.. Behoorlijke zelfreflectie daar vriend. Pittig…Complex…
Hou het simpel.
Tomenotto.weblog.com
-Otto
@Otto,
Joh, ik ben eigenlijk gewoon een super saaie kerel, ik ga heel serieus om met de dingen die ik serieus wil doen. Dit is er een van. We kunnen niet allemaal zo cool zijn als Tom en Otto ;). Stelletje coole bloggers.
Thanks! We doen ons best.
Blijf ons volgen op
tomenotto.blogspot.com
Succes met alles!
-Otto