Liste 2017

Liste is de beurs in Basel voor jonge galeries. Althans, dat was het ooit. Opgericht een decennia of twee terug had Liste als insteek ruimte te geven aan jonge galeries met frisse programmering ter voorbereiding van het grotere werk op de hoofdbeurs in Basel. En het moet gezegd worden, er is sprake van een doorstroom van Liste naar de hoofdbeurs.

In 2017 begint meer en meer de scheuren te tonen in het instituut dat Liste geworden is. Alles is dan misschien wel nieuw en hip, echt fris is het niet te noemen. Veel galeries die hier tonen draaien al flink wat jaren mee en tonen meer van hetzelfde. Dat betekend dertien in dozijn bad-painting, post-internet-spul en legio assemblages die poëtische betekenis zouden moeten hebben. Op zich weinig mis mee want er zijn ook sterke varianten daarvan te ontdekken, maar naar een paar standjes te hebben bezocht is de toon van de gehele beurs inzichtelijk.

Liste is verworden tot een smaak. Een hippe smaak, in tegenstelling tot de veel meer oerdegelijke ArtBasel. Daar zijn ook wel hypes te ontwaren, maar niet zo nadrukkelijk als hier. Er is op Liste weinig doorstroom van aankomende galeries met afwijkende programmering. Als Liste het voorportaal is van ArtBasel, beloofd dat weinig diversiteit voor komende edities. Diversiteit mag hier enkel in de afkomst van de galeries, hoe exotischer de beter lijkt wel. Het soort werk dat galeries tonen lijkt allemaal uit dezelfde koker te komen.

Begrijp me niet verkeerd, Liste is relevant en interessant voor liefhebbers van hedendaagse kunst. Er is genoeg te ontdekken. Wie door alle hypes heenkijkt kan genoeg radicale kunstenaars ontdekken.

Hier vooral een fotoverslag van wat er dus zoal opviel om diverse redenen.

(mijn camera haperde aantal maal, enkele foto’s en dus ook naambordjes ontbreken hierdoor, aanvullingen zijn welkom)