Leo XIII is een gastatelier waar veelal net afgestudeerde kunstenaars een residency krijgen voor drie maanden. Zo heeft daar de afgelopen 3 maanden (tot vorige week) Sarah Smolders (1988) gewerkt.
Het resultaat is een soort van installatie. Een soort van, want ondanks dat de ruimte zelf van wezenlijk belang is gaat het daar niet over en blijft alles op en aan de muur.
Het is werk dat vooral gezien diende te worden en weinig over gesproken. Er spelen vele lagen mee, schilderen, licht, formele aspecten. Het typische schildersverhaal. Toch gaat het ook over het kijken naar ruimtes en beeld. Ook verwijst het naar fotografie (de gordijnen zijn als zilverprints geschilderd en hadden zo van Dirk Braeckman kunnen zijn en zijn er kleurenbalkjes te vinden op werken).
Dan is er nog de optische illusie van ruimte versus de werkelijkheid. Er lijkt sprake te zijn van licht en schaduwvlekken in het werk, dat terwijl het echt duister is buiten. In het daglicht speelt dit natuurlijk nog veel heftiger mee.
Sarah Smolders stuurt de toeschouwer naar vele nuances en lagen maar blijft toch 1 coherent beeld tonen. Een kunstenaares om in de gaten te houden.
Laat een reactie achter;