![Waarvoor ga je als kunst geïnteresseerde naar een beurs? Dat vroeg ik mij gisteren op de terugweg naar huis af. Ik had die dag zowel de KunstRai als Amsterdam Art […]](https://i0.wp.com/www.lost-painters.nl/wp-content/uploads/KunstRai1.jpg?resize=640%2C250 "KunstRai 2015")
Waarvoor ga je als kunst geïnteresseerde naar een beurs? Dat vroeg ik mij gisteren op de terugweg naar huis af. Ik had die dag zowel de KunstRai als Amsterdam Art Fair bezocht, twee totaal verschillende beurzen die beiden hedendaagse kunst tonen, maar daar houden verder de overeenkomsten al snel op.
Eigenlijk bezoek ik beurzen zelf niet zo zeer om goede dingen te zien. Natuurlijk, wat goede kunstwerken boeien maar daarvoor ga ik liever naar de galerie met een solopresentatie of een museum. Een kunstbeurs is daarvoor vaak namelijk niet de beste plek om rustig te kijken. Een beurs bezoek je vooral om op de hoogte te raken van de stand van zaken, wie is waar mee bezig en wat zijn de dingen die nog relatief onzichtbaar zijn.
Het wie waar mee bezig is, gebeurt automatisch als je werken toont als galerie. Een bepaalde hoeveelheid aan werken, galeries en kunstwerken is dus wel noodzakelijk voor een kunstbeurs. Met slechts 2 galeries kun je geen beurs vullen. Of dat betekent dat er een verschil is tussen 20 galeries of 40, of 70, of 120 maakt nog niet per se de ene beurs bezoekwaardiger dan de andere.
KunstRai Overzicht
Natuurlijk heb je liever dat het merendeel kunst toont die niet dermate saai is of overbekend dat je de beurs gevoelsmatig al eens helemaal gezien hebt. Het zijn juist de rafelranden waarvoor ik naar een beurs ga, de outsiders, de verrassingen, de opgepikte kunstenaars die misschien al jaren bezig zijn maar nooit opvielen. Dat hoeft niet te betekenen dat een beurs met veel van die rafelranden goede kunst toont, de kans is zelfs dat het gemiddelde aanzienlijk slechter is. Rafelranden bevatten namelijk ook veel absolute rommel.
De KunstRai had daar de afgelopen edities nogal last van. Het ging vanaf de eerste editie bergafwaarts en de kwaliteit werd minder en minder. Dit jaar is het anders. De kwalitatief betere galeries zijn dan weliswaar verhuisd naar Amsterdam Art Fair (Nouvelles Images en Ramakers bijvoorbeeld), de meer rommelige galeries zijn verdwenen en er zijn andere galeries voor in de plaats gekomen. Niet alles is daarmee even goed maar verrassingen zijn er meer dan genoeg. De meeste galeries tonen werken van kunstenaars waar ik nog maar zelden of nog nooit iets van gehoord heb. Ook de breedte die vorig jaar al deed denken aan een hedendaagse variant van de PAN is behouden. Dat komt de gehele sfeer ten goede, hier is nog iets te ontdekken.
Daarmee is het een fijne editie van KunstRai, niet vanwege de kwaliteit, maar de breedte. Om je te verrassen en te laten gruwen. Gelukkig dat laatste een stuk minder dan dat eerste en daarmee heeft de KunstRai zijn bestaan voor dit jaar weer bewezen.
Hier een greep van wat er zoal te zien is;
Alicia Winters Galeria – Jose Manuel Ciria
Art Gallery 0-68 – Theo Kuijpers
Bergarde Galleries – Andy Diaz Hope & Laurel Roth
Helder Galerie – Stephan van den Burg
Kunstbroeders Galerie – Yang Fang Wei
Kunsthandel Meijer – Dieter Lott
Kunsthandel Meijer – Sigmar Polke
Lionel Gallery – Damien Hirst
Lionel Gallery – Yago Hortal
Livingstone Gallery – Jan Wattjes
Loof – Janus Metsaars
Mark Peet Vissers – Ahmet Gunestekin
Meneer Malasch – Andy Warhol
Nasty Alice Galerie – Jochem op ten Noort
Okker Art Gallery – Eugene Brands
Okker Art Gallery – Geert Kollau
Post + Garcia – Sidi El Karchi
Rademakers Gallery – Vergouwe Zuijderwijk
SBK – Mathilde van Wijnen
Ten Haaf Projects – Andrew Gilbert
Ten Haaf Projects – Mari Stoel
Torch – Tinkebell
Vonkel – Inge Aanstoot
Vonkel – Lisette Schumacher
Walls Art House – Jen Mann
Willem de Winter Art – Herman Berserik
Willem de Winter Art – Metten Koornstra
Wilms Galerie – Hanneke Francken
With Tsjalling – Oskar Nilsson
With Tsjalling – Oskar Nilsson
WTC The Hague – Ron Amir
De KunstRai is nog tot en met de 31e te bezoeken bij de RAI.
Dank!
Tja, een galerie betaald forse bedragen om op een beurs te mogen staan en jij komt er voor de rafelranden!
Toch ben ik het wel met je eens, dat op een beurs de rust ontbreekt om werkelijk kunst te leren kennen en te genieten. Aan de ander kant is voor galeries het deelnemen aan beurzen heel belangrijk. Voor hen lijkt het omgekeerde te gelden, in de galerie komen de klanten/mensen vooral kijken en op de beurs wordt daadwerkelijk verkocht…
@Paultvoors, Het is lastig te duiden waar precies een beurs voor dient, toch is een beurs vooral bedoelt om nieuwe klanten te binden en kunstenaars zichtbaar te maken voor een breder publiek dan de reguliere galeriebezoeker (die vaak al betrokken is bij de programmering van de galerie). Ik zou zeker niet stellen dat verkoop eerste prioriteit is, een galerie heeft niet veel aan een beurs als ze enkel verkoopt aan reeds bekende klanten.
Strategisch gezien wil je als galerie werk tonen van iets waarvan je denkt veel nieuwe klanten te kunnen aanboren, iets dat ze dus niet al kennen (want dan zijn ze al klant of niet zo geïnteresseerd) maar mogelijk wel willen kopen.
Zo moet je de ‘rafelranden’ die ik noem ook begrijpen, het gaat niet zozeer om wat je al kent, maar om als potentiële klant nieuwe dingen te ontdekken. Het zou een stuk minder druk zijn op kunstbeurzen als alles min of meer al gezien/gedaan etc is. Natuurlijk is deze hele reactie wat kort door de bocht, maar ik geloof dat duidelijk is wat ik hier bedoel.
Die rafelranden zou je ook kunnen vertalen als de niet usual suspects. (Iets wat zeker een probleem is voor AAF wat wel heel erg lijkt op een verplaatste editie van ArtRotterdam).
Wat je bedoelt met rafelranden dat is me nu wel duidelijk en ik ben het er mee eens dat een beurs een goede plek is om tegen nieuw werk/kunstenaars aan te lopen.
Wat ik er over lees en van galeriehouders hoor is dat beurzen toch echt belangrijk zijn (en steeds belangrijker worden) voor de inkomsten van de galerie. Voor verzamelaars is een beurs de plek om kunst te kopen, de galerieën stuk voor stuk aflopen is veel te omslachtig. Tijdens de Tefaf vliegen de prive jets af- en aan op Maastricht Airport, zodat de collectioneurs efficiënt zaken kunnen doen. Voor beurzen is het -neem ik dan aan- belangrijk een dusdanige (internationale) statuur te verwerven dat de verzamelaar jou beurs verkiest (boven anderen) om zaken te doen.
Om de (internationale) verzamelaar te verleiden zal de Amsterdam Art Fair zich inderdaad duidelijk moeten onderscheiden van Art Rotterdam.
De naam van mij Gallery! is niet Lokaal WV16! Maar Lokaal WV15!
Sorry maar als Jullie iets willen doen, Doe het goed.
@Josilda, Als je een opbouwende reactie wilt geven over typo’s (die maak ik spijtig genoeg) doe dat zelf dan ook zonder typo’s. Ik heb de foto verwijderd zodat er tenminste niets fout meer mee kan gaan.