Ondertussen begon vandaag de KunstRai. Ook al ben ik op blogvakantie en dus aan het schilderen ben ik toch gaan kijken.
Na de prettige opzet van vorig jaar zijn er een aantal aanvullingen die de kunst zeer zeker ten goede komen. Zo zijn er allereerst solopresentaties te zien. Een werk op zich kan mooi zijn maar op het moment dat je meerdere werken ziet krijg je toch meer toegang tot het werk van een kunstenaar. Daarnaast zijn er de zogenaamde ArtDinners waarbij men bij een specifiek kunstwerk kan eten. Dit tot doel om de gemiddelde kijktijd van 9 seconden aanzienlijk op te hogen.
De hele beurs is erg helder en toegankelijk van opzet. Dat maakt de beurs gezellig en leuk en dat is zowel een compliment als kritiek. Het wordt erg geruststellend. De werken worden soms niet toegankelijk getoond maar geforceerd toegankelijk gemaakt. Daarbij proppen veel galerien ook en doet het ook veel aan als slechts koopwaar. Ik begrijp dat een galerie een commerciele onderneming is maar de passie voor het werk als een intellectueel gegeven wordt wel heel erg ondermijnd. Het is dan ook tekenend dat enkele gevestigde galleries het dit jaar laten afweten. Dat wil niet zeggen dat er geen goede kunst te zien is, maar de spoeling lijkt wat magertjes.
Hier nu geen uitgebreid beeldverslag maar een selectie van 12 foto’s;
Opmerkelijke salonpresentatie bij Galerie Jaap Sleper in de stockruimte.
Vreemd en intrigerend fotowerk bij Heden.
Tessar Lo doet aan als een hedendaagse Basqiat, energiek, gek maar sterke beelden.
Mooi gevoelig schildersschilderwerk;
Een betaalbare Soto;
Omar Koubaa werkt goed door en kreeg een solo, deze pikte ik er even tussenuit maar eigenlijk zijn ze allemaal uitstekend.
Opmerkelijk werk van een klassieker;
En opmerkelijk fris werk;
En op het randje maar wel scherp op dat randje;
De naam van de beste maker is me ontschoten maar sterk opvallend werk.
Tot zover deze zeer beperkte selectie, natuurlijk is er nog veel meer te zien maar daarvoor heb je nog tot en met maandag om zelf te kijken op de KunstRai te Amsterdam.