Bij Kunstpodium T zijn ze begonnen met het vervolg op het Leerling/Meester project van afgelopen jaar. Enkele toenmalige studenten wordt gevraagd om een kleine residency te vervullen bij Kunstpodium T, Ellen Pil is de eerste in deze reeks van dit jaar en haar werk was eerder te zien in combinatie met meester Kris van Dessel.
Eigenlijk was ik volstrekt vergeten dat er weer iets te zien was bij Kunstpodium T, maar toevalligerwijze kwam ik Stijn Peeters en Resy Muijsers tegen en die wezen me er even op. Helaas waren er verder ook niet veel gasten aanwezig bij de opening.
Maar Ellen pil laat zien dat ze behalve megagrote grote muurschilderingen ook heel andere dingen kan doen.
Zo begint het in de eerste ruimte met slechts drie kleine schilderwerken die veel ruimte over laten. Minimaal maar met de volle aandacht op de werken. Ze kan overduidelijk lekker schilderen, er is continu een twijfel en nergens is een gemakzucht in de werken te zien. Door de minimale presentatie is ook de noodzakelijkheid veel hoger van de beelden maar daardoor vallen ook de minpunten meer op. De dunne goedkope spieramen zorgen ervoor dat de werken relatief goedkoop aandoen. Een simpel formeel probleempje dus.
Maar, erg mooi schilderwerk.
Vervolgens in een andere ruimte totaal ander werk, hier is de ruimte onderdeel van het werk geworden. En in elk geval 1 muurschildering. Het is duidelijk dat de restanten tape en spijkers in de muur restanten zijn van iets wat er gebeurd is, de muurschildering is met fluorroze acryl geschilderd. Het weghalen van de tape in de muurschildering heeft alleen helaas iets methodisch. Daarbij doen de druipers ook net iets te veel aan als ‘lekker expressief’. Een beetje te gekunsteld dus. Zeker in verhouding tot de voorgaande ruimte, die juist erg oprecht en ontstaan aandeed vanuit een meer onderzoekende mentaliteit, een erg opvallend contrast.
Dan nog een ruimte met wederom een erg minimale indeling en veel resultaat. Slechts twee werken maar wel spannende werken. Vooral het ruimtelijke werk doet erg vreemd aan in vergelijking met de rest.
En dan ten slotte, de muurschildering.
Mooie restjes tape zo hier en daar.
Het is duidelijk dat Pil erg zoekende is, maar toch ook op een bepaalde manier vrij zeker. Twijfelend maar ook heel gestructureerd. Ik moest op een bepaalde manier denken aan Piet Dirkx die het wel eens had over een serendipiteit; een vondst waar je eigenlijk niet naar op zoek was maar die je wel erg goed van pas komt. Het lijkt erop dat Ellen Pil deze zelf ook steeds opzoekt in bijna tegengestelde bewegingen.
Erg interessante houding, dus one to watch. En zeer begrijpelijke keuze van Kunstpodium T om haar nog eens terug te laten komen.
Nog te zien tot en met 6 november bij Kunstpodium T te Tilburg
Laat een reactie achter;